تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سێوهەرمێ
نوعی گلابی
سێوهەرمێ
جوورە هەرمێیەکی خڕە وەک سێووایە.
سەرهەردی (باک)
جوورە هەڵپەرێنێکە.
شەڤهەری
شب نشینی
قوولەوهەرا
(ئەردە.): قیژەو هەراو هووریا
لەهەرددان
لە عەردی دان
لەهەردی دان
لە عەردی دان، لە هەرددان
مەزهەروڵڵا
خداجَه، خواجه. ( یعنی محل جهیدن خدا، مانند باجه: یعنی محل جهیدن باد، که به کردی «واجه» می گویند، به همین مناسبت اولیای اللّه و پیران ارشاد و بزرگان اسلام و داعیان به سوی خدا را خواجه گفته اند و آن غیر از خاجه و خوجه است که اولی به معنی مظهر خاج است که بر مسیحیان اطلاق می شود و دومی به معنی مظهر خوی است که بر کلیمی ها اطلاق می گردد.)
مەزهەروڵڵا
خواجە. [نوێنەری خودا، ئایەتوڵڵا]
ناسکەهەرمێ
نوعی گلابی
هەراهەرا
قاوە قاو، قێرە قێر
هەراهەرا
دەنگەدەنگ. گوڕڕە٬ قریشت و هۆڕ٬ کێشەکێش٬ غەڵبەغەڵب. گاڵەگاڵ. قڕەقڕ. های وهوو٬ بلخبلخ٬ قاوەقاو٬ غەوغا٬ رمین٬ شەرقین٬ چەقەچەق
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
هەرزڵهەرزڵ
شتی ڕزیوی هەلا هەلا
هەرکەهەرکە
جکاره، اُباش، اوباش، اُباشه. (نژادهای مختلف)