تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



هەروە
همینطور
هەروە(باک.)
ئاوا٬ وەها٬ هەروەکی.
هەروەر(باک.)
جوورە هەڵپەڕینێکە.
هەروەها
همینطور
هەروەک
هەروەکوو٬ لەچەشنی.
هەروەک یەک
کاملاً شبیه یکدیگر، برابر
هەروەک یەک
هەروەکوو
پیستەنە٬ وەرگە٬ دەق٬ وانی ٬ هاڵۆ٬ هەڤتۆنە.
هەروەکی
هەروەک.*
مەزهەروڵڵا
خداجَه، خواجه. ( یعنی محل جهیدن خدا، مانند باجه: یعنی محل جهیدن باد، که به کردی «واجه» می گویند، به همین مناسبت اولیای اللّه و پیران ارشاد و بزرگان اسلام و داعیان به سوی خدا را خواجه گفته اند و آن غیر از خاجه و خوجه است که اولی به معنی مظهر خاج است که بر مسیحیان اطلاق می شود و دومی به معنی مظهر خوی است که بر کلیمی ها اطلاق می گردد.)
مەزهەروڵڵا
خواجە. [نوێنەری خودا، ئایەتوڵڵا]