لێوار، قەراخ.

یا تازە هەنارێکی کەناری گوڵی مابێ
بێ درز و قڵیش میثلی شەمامێکی تەڵا بێ

داوێن.

وا خوانی کەناری من بۆ نوقڵی دەم و ماچە
ئەی لووتەخۆری تەکیە، سا تۆ لە کەنارت چی!

لەباوەش گرتن.

هەر یارێ کە ماڵانگەڕ و بێگانەیە « نالیی »
کەندوومە ددانی طەمەعی بۆس و کەناریی

مۆرد٬ قەراخ٬ (هەورا.): کەراخ٬ لێوار٬ چالاڤ٬ کەڤ٬ کەڤی٬ قەیار٬ گەڕانۆک٬ (باک.): کار٬ پیخ٬ ڕەخ٬ ئالی٬ دەم٬ گووێ. –او: دەم ئاو٬ گووێ ئاو٬ کەنارگه٬ پەڕگه٬ کەنک٬ لەوچک٬ هێل٬ سوو٬ ڕۆخ٬ رووخ٬ قەراخ٬ سیله٬ بەر٬ تەنگاڵ٬ (باک.): زجێف٬ فاچ٬ کەنار٬ (ئەردە.): زیوار٬ کلا

فُرز، فُرزَه، کنار دریا، لب دریا

لچ دەلیا [ڕەخی زەریا]

عِدوَه، عَدان، سِیف، ساحِل، شاطئ، شَطأ، شَطّ

لچ دەریا٬ لێواری زرێ

باستانی

شتی زۆر کۆن

زۆر کۆن، دێرینە

(باک.):کۆن٬ ئەنتیکه٬ بێکەڵک٬ چتی زۆر کۆن٬ کون٬ عەنتیکە

(گولنار - gulnar)

گوڵنار، گوڵی هەناری کێوی.

شپش
جانور تن آدمی
چرکین و کثیف

ئەسپێ
زیندەوەری لەش
چڵکن و پیس، بۆ ئەندام دەگوترێ

گُلنار، گُل انار، نارخور.

گوڵ هەنار، گوڵەنار. [گوڵێکە.]

حُدّ، عَنَم، جُلنار، جُلَّنار.

گلنار که مصرف دارویی دارد

جۆرێکە لە گوڵی هەنار بەڵام ئەم خڕی هەڵنادا و تێکەڵی دەرمانی دەم و هێندێ دەرمانی تر دەکرێ و ،پێی دەڵێن (گوڵناری فارسی)