امة، معتقدین، تبعة، جماعة. (الاسلام، الیهود و . . .)

امت

دەستەی پەیڕەوانی دینێکی تایبەتی: ئۆمەتی موحەممەد، ئۆمەتی مووسا

«نا.» ۱- هەموو ئەو خەڵکانەی دینی پێغەمبەرێکیان قبووڵ کردووە. ئۆمەتی مووسا پێغەمبەری، ئۆمەتی عیسای، ئۆمەتی پێغەمبەری. «زێنەبێ وەی زێنەبێ، زێنەب دوو ددانی زێڕە، ئوممەتی محەممەدیم، لە دینم وەرمەگێڕە.» ۲- خەڵک، جەماوەر، گەل. «دەست بە جێ بێحاڵ دەبوو زمانی شکاوە، چاوی هەڵنەهات هۆشی ئۆمەتێی نەماوە» «تحفه: جـ۱- ۲۴۰». تێبــ.ینی: ئەم وشەیە لە عەڕەبیدا چەند مەعنایەکی هەیە، بەڵام لە کوردیدا هەر ئەوانەیە کە باس کران.

دعای قبل از نماز جماعت

قامەت، دۆعای پێش نوێژی جەماعەت

(نمس. نا.))، (کئێر.) تم: ئیقامە.

(نمس.) تم: ئیمامەتی.

هەژمەت. تاو، رق، مەراق، تاوان، حەجمەت، لە ئەژمەتان چی بۆ نەکرا: لە تاوان چی بۆ نەکرا

هەڵامەت

هنگ، کاتورە.

هەڵامەت، درم، پەتا. [زوکام، ئەڵامەت]

زکام، صداع.

زکام
عجیب و غریب

پەسیو، زوکام، هەڵامەت
شتی سەیر و پێشتر نەدیتوو: شتێکی ئەڵامەتە ئەی دونم، عەڵامەت

هەڵامەت، پەسیوی، درم

ئادەمیزادی بەکاری لێهاتووی هەڵکەوتوو

بُلگُنجَک، بولَنجَک، تَترَبو.

[گاڵتەجاڕ]

اُضحُوکَة، مَضحَکَة، مَسخَرَة، ضُحکَة.