وشەدان

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

شەمع (ع.)

مۆم، مێو، بەرەمێو، مێوی هەنگووینی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب جمع

[ص.مر ]

(ساحیب جه م ء ـ saĥib cem’)

مامۆری کۆ کردنه وه ی باج و خه راج (سه رده می مه غۆله کان).

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صوامع

[ا.ع ]

(سه ڨامیءـ sevamê’)

دێری ره به نان،کونجی ده روێشان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صومع

[ا.ع ]

(سه و مه ’ـ sewme’)

په رستگه ی ره به نان، دێری ره به نان خانه قا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طامع

[ا.فا.ع]

(تامیء ـ tami’)

تاماعکار،چاوچنۆک، حه سوود، به ته ماع.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طمع

[مص.ل.ع ]

(ته مه ’ ـ teme’)

ته ماعکاربوون، چاوچنۆک بوون، ئومێدو ئاره زوو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طمع

[ص.ع ]

(ته می ’ ـ temi’)

ته ماعکار،چاوبرسی،چاوچنۆک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طمع برداشتن

[مص .ل ]

(ته مه ء برداشته ن ـ teme’ berdașten)

وازهێنان له ته ماعکاری، ئومێدبڕوون، ته رککردنی به غیلی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طمع بردن

[مص.ل ]

(ته مه ء بورده ن ـ teme’ burden)

ته ماحکردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طمع بریده ن

[مص.ل ]

(ته مه ء بوریده ن ـ teme’ buriden)

ئومێدبڕوون،ته رک کردنی ته ماع.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طمع بستن

[مص.ل ]

(ته می ’ به سته ن ـ temi’ besten)

ته ماح کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طمع داشتن

[مص.ل ]

(ته مه ء داشتن ـ teme’ dașten)

به تەما¬بوون ، تەما¬عکردن، چاوچنۆک بوون.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طمع کردن

[مص.ل ]

(ته مه ء که رده ن ـ teme’ kerden)

ته ماح کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طمع گسستن

[مص.ل ]

(ته مه ء گوسه سته ن ـ teme’ gusesten)

ئومێد بڕبوون، ده ستبه رداربوونی ته ماح.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

قامع

[ا. فا . ع ]

(غامیئ - xami’)

سەرکوتکار، بڕنده.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

قلع و قمع

[مص. ع ]

(غەلء و غەمء - xel’û xem’)

له ریشه دەرهێنان و لەناو بردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

قمع

[مص. م. ع ]

(غەمء - xem’)

سەرکوتکردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

لامع

[ص.فا.ع ]

(لامیئ - lami’)

درەخشان، تابان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

لمع

[مص.ل.ع ]

(لەمء - lem’)

درەوشانەوە، رووناک بوون.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

لمع

[ا.ع ]

(لومەء - lume’)

چەپکە گیایەکی وشکی ناو گیای تەڕ، ئاپورای خەڵکی، پەڵەی سپی موی سپی، نێوان موی رەش.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان