تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سمعه
[ا. ع ]
(سه مئه - sem’e)
یه کجار ژنه وتن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سمعه
[ا. ع ]
(سومئه - sum’e)
ناو بانگی باش.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سمعک
[ا ]
(سه معه ک - sem’ek)
سامه عه ی گوێچکه، ئامێرێکه ئه وانه ی گوێیان گرانه به کاری دێنن، بیسته ک.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شمعدان
[ا.مر ]
(شەمئدان - șem’dan)
مۆمدان ، شەمالکدان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شمعدانی
[ا.مر ]
(شە¬مئدانی ـ șem’î)
جۆره رووە کێکه ، شهـمدانی.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شەمعدان
شتێکە مۆمی بەداگیرساوی لەسەر دادەنرێ
شەمعدان
شەمعەک
پاریز، نَبارش، چُفت، شَمع
شەمعەک
تیرەک [ئەو کۆڵەکەیەی دەیدەنە بەر بنمیچی دیواری شکاو]
شەمعەک
عَمود، دِعامه
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شەو جومعانە
خواردەمەنییەکە لە شەوی جومعاندا دەبەشرێتەوە بەخێری مردوو
شەوجمعانە
خوراکی که شبهای جمعه به یاد مرده می بخشند
شەوجمعانە
چێشت و نان بۆ خێری مردوو لە شەوی ئیندا
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صومعه
[ا.ع ]
(سه و مه ئه ـ sewme’e)
شوێنی به رز یان چیا که عیباده تکار بۆ عیباده ت لێی بمێنێته وه ، چیا که عیباده تکار بۆ عیباده ت لێی بمێنێته وه ، په رسگه ی ره به ن له سه ر شاخ، دێر، خانه قا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صومعه نشین
[ص.فا ]
(سه ومیئه نشین - sewme’enișîn)
دێرنشین،دانیشتن له دێربۆ خوا په رستی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صومعگی
[ص.ن ]
(سه و مه ’گی ـ sewme’egî)
دێرنشین.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صومعەدار
[ص.مر ]
(سه و مه ئه دار ـ sewme’edar)
ڕه به ن، خواپه رستی خودان دێر.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
طامعه
[ا.فا.ع]
(تامییئه ـ tami’e)
ژنی ته ماعکار، چاوچنۆک، قرچۆک ع رژد.