تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



مشک تەرامشێح
رُتَک، مُشک تَرامُشیر، مُشک طَرامُشیع، پودنه ی کوهی. ( علفی است معطر معروف که ترک آن را «کاکوتی» گویند.)
مشک تەرامشێح
پوونگە کێفیلە. [جۆرە پونگەیەکی خۆڕسکە. (گیایەکی بۆنخۆشی بەناوبانگە کە تورک پێی دەڵێن. «کاکووتی».)]
مشک تەرامشێح
بَقَلَةُ الغَزال، فَوَدَنَجُ جَبَلی.
مشک دەشتی
موش دَشتی.
مشک دەشتی
مشکەدەشتیلە. [جرج]
مشک دەشتی
جُرذ، رَکن.
مشک کەروێشک
موش خرگوش، یربوع که جانوری اسب بزرگتر از موش
مشک کەروێشک
جانەوەرێکە لە تیرەی سمۆرە لاق درێژ و دەست کورت گوێی درێژە
مشک گرە
پرندەای است کوچک و شکاری
مشک گرە
باڵدارێکی چکۆڵەی ڕاوکەرە
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مشکات
[ا. ع ]
(میشکات - mişkat)
چرادان، شوێن دانانی چرا.
مشکانە
برێتی لە فێڵباز و دەسبڕی بەنهێنی
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مشکل
[ا. ص. ع ]
(موشکیل - muşkil)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مشکل
[ا. مف. ع ]
(موشەککەل - muşekkel)
شەکڵگرتوو، شێوەگرتوو، پێکهاتوو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مشکو
[ا ]
(موشکوو - muşkû)
حەرەمسەرا، بتخانە، باڵەخانە، کۆشک، کوچک.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مشکور
[ا. مف. ع ]
(مەشکوور - meşkûr)
سوپاسکراو، ستایش کراو، پەسندکراو.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
مشکولی
پێڵووی چاو
مشکولی
پەلکی چاو، پیلو