«کن.» هەرچی هەبوو ئاشکرای کرد. تێبــ.- به گشتی جیاوازی نێوان ئەو دوو مانایه، بەشوێنی دەکارهێنانی وشەکە دەردەکە وێ که مەبەست دیوی دەرەوەیه یا ژوورەوه.:: چۆڕێ ئاو بکه بنی ئەم جامە وه «دیوی ژوورەوە»، بنی جامەکە لەسەر زەوی دامەنێ «دیوی دەرە وە.». 3- مەودای نێوان زەوی و هەرشتێکی تری وەکوو میچی خانوو، بەرزایی کەم بێ یا زۆر:؛ خۆمان هاویشته بن پردەکه تا فڕۆکەکان ڕەت بوون. با لەبن ئەم ساباته دانیشین تۆزێ ماندوومان بحەسێتە وه. 4- دوایی هەرشتێکی به پێوە لەسەر زەوی وەستابێ.::بن دیوار، لەبن ئەو داره دانیشین تا شێرکۆش دەمانگاتێ. 5-پەرد ەیەکی تەنکه لەناو شە رمی کچاندا.* «مک.» کچێنی. «جن.» دوخترۆنی، «بک.» کاچانی «سن.» کەنیشکی. 6- ئاخری هەندێ شت.:: بچێته بنی دنیاش دەستم هەر دەیگاتێ. 7- ڕەگی هێندێ گیا و سەوزه که زۆر یا کەم گەوره د ەبێ و هێندێکیان و کوو: «توور، گێزەر، شێلم و...» بە کەڵکی خواردن دێن. 8- ژێر.:: لەبن لێفەکەوه چاوی زیت دەچوو پارەکانم لەبن دۆشەگەکه داناوه بۆم بێنه. تێبــ.- ئەم مانایه دەگەڵ ئی «3» تۆزێ لێک جیاوازن، لێره ئەو شتەی دەکەوێته «بن» شتێکەوه دەنووسێن بە ڵام لەمانای سێیەمدا لێک دوور دەبن.

لوولکردن

لولەمانند

شتێکە وەک لوولەک وابێ

لە تەرحی لوولە

بەرامبەری کردن و بەرهەڵست وەستانی یەکێک بۆ یەکێکی تر

مسابقە

مهلکه

جێگەی ترس و مردن

مووژەڵە، مێرووچانە. کاتێک سووڕی خوێن لە بەشێکی جەستەدا بەباشی ناگەڕێت، ئەو جێیە سڕ دەبێت و دەتەزێت. پاش گەڕانەوەی خوێن، بروسکەی چقڵئاسا لەو شوێنەدا دەگەڕێت تا نێزیکەی خولەکێک.

مڵووچەکردنی ئەندام بەهۆی سڕبوونیەوە

وردە قوڵپدانی شتی شل لەسەر ئاگر لەپێش هاتنەکوڵیدا

شیطان

ئەو فریشتە دەرکراوەی موسوڵمان پێ ئێژن شەیتان

چوونە ناو ئاو و پەل و پۆ جووڵاندن بۆ هاتوچۆکردن بەسەریدا

بریتییە لە چوونە ناو ئاو و خۆ تێ هەڵکێشانی

فریشتەی گیانکێشان، عیزرائیل.

خاڵی نییە « نالیی » دڵەکەت ساتێ لە هیجران
تا تاری وجوودت نەپسێنێ مەلەکولمووت

روان کرد، روان ژیر.

ڕەوان کرد، ڕەوان مۆڵ. [جێگای گیانە پیرۆزەکان]

مَلَکوت، مَحَلّ القِدّیسین.