تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شلبوونەوە
شەلبت
چشم دردمند کم سو
شەلبتاندن (باک.)
تووشی تەداخۆمه هاتن، چاڤێ شەلبەتی ژ چاقێ کۆر چێتره.
شەلبتی
چاوێ کە تووشی پرووشی بووبێ
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صلبوب
[ا.ع ]
(سولبوب ـ sulbûb)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صلبوت
[ا.ع ]
(سەلبوت ـ selbût)
ڕۆژی له خاچدانی حه زره تی عیسا، ئه و رۆژی هه ینیه ی که عیسایان تێدا له خاچدا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صلبیه
[ا.ع ]
(سولبییه ـ sulbîye)
سپێنه ی چاو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
طالبی
[ص.ن.ع ]
(تالیبی ـ talibî)
ساداتی نه وه ی عه لی کوڕی ئه بی تالیب یان نه وه ی جه عفه ر و عه قیلی برای.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
طالبی
[ا ]
(تالیبی ـ talibî)
جۆره گوندۆره یه که تۆکڵه که ی زه ردێکی کوز کوزه (حه وت مانگی).
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
طلباء
[ا.ع ]
(توله بائ ـ tuleba’)
داواکاران،خوازه لۆکان،سووربوون له سه ر داواکردن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
طلبنده
[ا.فل ]
(ته له به نده ـ telebende)
داواکار،خوازیار،داخواز.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
طلبه
[ا.ع ]
(ته له به ـ telebe)
قوتابی، فه قێ، زانستخواز، فێرخواز.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
طلبکار
[ص.فا ]
(ته له بکار ـ telebkar)
که سێک که داوای قه رزی خۆی بکاته و، داواکار،خوازیار، داخواز.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
طلبیدن
[مص ]
(ته له بیده ن ـ telebîden)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
طلبیده
[مص ]
(ته له بیده ه ـ telebîde)
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
عەلبەکی
دەفری مسینی بنکدار