وشەدان

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَبَكَ. سَبَّكَ الكلامَ

أحسَنَ ترصیفَهُ وتهذیبَهُ / قسەکانی جوان داڕشت و باشی هۆنیەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَقَطَ في الكلام

أخطَأَ. زَلَّ / لە دەمی (دەرچوو. ترازا). هەڵەی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَلاسَة الكَلام

طلاقة اللسان / زمان (لووسی. پاراوی. ڕەوانی).

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَلَقَهُ باللسان أو بالكلام

آذاه. زَجَرَهُ / قسەی پێوت. دڵی شکان. دڵی بیرندار کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَمِع الكلامُ

فَهِمَ / تێی گەیشت. حاڵی بوو. چوو بە گوێیدا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سِياق (الحديث. الكلام)

مَجراهُ. صِلَة الكلام / بە دەم قسەکردنەوە. لەناو گفتوگۆدا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

صيغَة الكلام

صورتها / شێوە و بارودۆخی قسە و وشە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

عويص من الكلام

مایَصعُب فَهمُه / قسەی ڕەق. نادیار. تێگەیشتنی نائاسانە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

غريب من الكلام

بعید الفَهم / قسەو گفتاری گران. نادیار. درەنگ ئەزانرێ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

غَمَّضَ الكلامَ

جَعَلَهُ غامِضاً. أبهَمَهَُ / قسەکەی نادیار کرد. ئاڵۆز بوو. واتاکەی نهێن بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

غَمَضَ. غَمُضَ الكلامُ

كان غامِضاً. خَفِیَ مَعناهُ / مانای قسەکە نادیار بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

غَمغَمَ الكلامَ

لم یُبَینهُ / تَمتَمَ / بە پەلە قسەی ئەکرد. قسەکانی دیارنەبوو. بڵتەبڵتی بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

فاتَحَهُ بالأمر أو بالكلام

بادأهُ. بادَرَهُ / باسەکەی لاکردەوە. دەستپێشکەری کرد لە سەکردنا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

قاطَعَ الكلامَ. قاطعَهُ أثناء الحديث

قسەکەی پێبڕی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

قَدَّ الكلامَ

قَطَعَهُ / قسەکەی بڕی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

قَرَّ الكلامَ في أذُنِهِ

وَضَعَ فاهُ علی أُذُنِهِ. ثَبَتَ / بڕیار دراز ساخ کرایەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

قرينَة الكلام

مایُصاحِبهُ ویَدُل علی المراد به / مەبەست.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

قَطَعَ فيه الكلامُ

أثَّرَ / قسە کاری تێکرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

قَفَّى الكلامَ أو الشِعرَ

سَجَّعَ / قسەکەی هۆنیەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

قليلُ الكلام

سِكیت. سَكوت. صَموت / بێدەنگ. کەم دوو. نەگۆ.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان