تفاق، دانەوێڵە، کوویت، ئەو دانەوێڵەیەیە، کە لەماڵێدا بۆ خوواردەمەنی دابنرێ

عاشق

ئاشق: ئاشقە و ماشقە، بۆ ماری نێر و مێ دەگوترێ

«نتـ.» ١- دوو کەس کە حەز لە یەکتر بکەن. ٢- «مجـ.» دوو کەس کە دۆستایەتییان زۆر گەرم بێ و هەمیشە پێکەوە ببیندرێن: ئەوە چییە! ئەم دووانە هەر دەڵەی ئاشقە و ماشقەن. ٣- نێرە و مێیەی «مار» لە حاڵی لێک هاڵانا: ئەم کونە ئاشقە و ماشقەیێکی تێدایە چەند جار دیتوویانن.

شادمانی، گوشادی

آقشقە، دودری، پنجرە. (دودری کلەدار را آقشقە می گویند.)

دوودەری، پەنجەرە. [جۆرە پەنجەرەیەکە. (پەنجەرەی دوودەری کەلەدار.)]

نافذة، بنجرة.

ئاوقەد

دچار، دوچار.

تووش، تووشیار، نەوقە. [گیرۆدە]

ملاقی، مصادف.

«نتـ.» پەلامار. ئاوڕێش. تێبــ.ینی: ئەم وشەیە فەرقی دەگەڵ «ئاوڕێش» لەوەدایە کە لەوێدا «ڕیش» دەبێتە یەک و لێرەدا «قەد»، بۆیە پەلامارەکە بە گوڕترە. ٭«سنـ.» ئەوقە.

«مستـ. لا.» پەلاماردانی کەسێ، چنگ لێ قاییم کردنی بە جۆرێکی وەکوو یەک کەس بێنە بەر چاوان.

کەسێکە پەلاماری چتێکی دابێ و خۆی پێیدا هەڵزنی بێ، تووشبوو، دووچار._بوون: تووشبوون، دووچارهاتن

حلقه

گەو، قوڵف

«نا.»، «مکـ.» ١- هەر شتێکی خڕی وەکوو «داییرە» کە ناوەڕاستەکەی بەتاڵ بێ، دار، تەل یا شیشی ئاسن کە وەکوو داییرە داهێندرا بێتەوە و ئەوسەرەوسەرەکەی گەییشتبێتەوە یەک. ● «دەستی بە ئاڵقەی کابە گرتووە.» «کنـ.» حاجییە، چۆتە حەج. * ئەڵقە. «سنـ.» ئاخڵە ٢- ئەنگوستیلەی زێڕ، زێو یا پلاتین، بە بێ نەقیم کە لەم دوایانەدا بۆتە باو، کوڕ و کچ پاش ئەوەی بوونە دەزگیرانی یەکتری، دەستیانی دەکەن. ٣- کۆبوونەوەی خەڵک لە دەوری کەسێ یا شتێ: ئاڵقەی زیکر (زکر) لە تەکیەی شێخ بابا.

چەمبل، خەلەک، گوولی، قاف، قافکە، قوڵفە، قلف، ئاسن یا دارو چتێکی دیکەوەکوو قوڵفی بێت

کنایە از غلام حلقە بە گوش