پێهاتگ. [دان پیانەر، پێهاتوو]

مُقِرّ، مُذعِن، مُعتَرف.

لوولاک و بەلەک ڕووت، کەسێکە پۆشاکی بێشێوازی پۆشیبێ. (باک)_ی: لوولاک و بەلەک ڕووتی، پۆشاک و باری بێشێوازی

قیڕەقیڕ

هو و جنجال

هەرا و زەنازەنا: کورۆ ئەوچ قیڕقیڕاتەیە

جیغ و فریاد زیاد

زیقەو هەرای زۆر

قریشتەقریشت٬ شاتەشات٬ قووقەقووق٬ قیژەقیژ٬ دەنگەدەنگ٬ قڕەقڕ٬ گاڵەگاڵ٬ گلەیی٬ (ڕۆژ.): بڵخاخ٬ قیڕەی یەک لە دووای یەکتری.-ی منداڵ و بزنان.قاڕەقاڕ

پێلێنەر.

خەوفی من لێرە لەبەر زۆریی گوناهە یەک بە صەد
گەرچی عاصیی و موذنیبم ئەمما موقیڕڕ و بێ درۆم