تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



شێویاگ (ئەرده.)
شێواو، ئاوێنه، پەرێشان.
شێویاگەوە
نگا: شێواو
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شێوە
جۆرە زەڕە و ڕوخسارێکی تایبەتی شتە کە بەهۆی ئەوەوە بناسرێتەوە و لە شتی تر جیا بکرێتەوە
شێوە
الصورة
شێوە
درند، رخسار، چهره
شێوە
زلاب، فروزف کواش
شێوە
دَسی، تَندسی، تندیسی، مانندی
شێوە
کُزاز، بی رنگ، سیاه قلم
شێوە
شیوه، رنگ، نیرنگ، کَلَک، حُقّه، شعبده
شێوە
ڕێگە، یاسا، باو، خۆ [شێواز، خوو، داب، نەریت]
شێوە
چەشن، جۆر، نەواخت [هاوتا]
شێوە
خۆ، نشانە [نیشانە، تایبەتمەندی]
شێوە
وینا [لێک چوون]
شێوە
وێنا، چەشن [نیگاری ڕەنگ نەکراو]
شێوە
حوقە، کەڵەک، داو، فەن [فێڵ]
شێوە
رَویّه، شَمیمه، خُلق، عادَه، رَسم، قاعِده