تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



خاکشیر
گیایەکی بەهاری باڵابەرزەتۆوێکی هەیەوەک تۆوی تووتن لەگەڵ شیری کچان تێکەڵ دەکرێ بۆفێنکی دەدرێ بەمندال.کرمی ئاو.
خاکشین
(باک.)گیایەکە.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
خاکنشین
خاکنشین
گدا، ناچیز، خاک¬نشین.
خاکنشین
گەدا، بێ¬نەنوا، بێ¬تەواخوا. [بێنەوا، کڵۆڵ]
خاکنشین
مُفلِس، مُلفَج.
خاکنشین
خاکسار،گەدا،سوواڵکەر،نابووت.-ی:خاکساری.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خجالت کشیدن
[مص.ل ]
(خەجالەت کەشیدەن - xecalet keşîden)
خراشیان
خَراشیدن، غَراشیدن، غَرواشیدن، بَراشیدن، بَشخودن، گُراشیدن، ریش¬شدن، کُدوەشدن، کُدوهیدن.
خراشیان
ڕووشیان، ڕووکیان. [ڕووشان]
خراشیان
تَخَدُّش، تَخَرُّش.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خراشیدن
[مص.م ]
(خەراشیدەن - xeraşîden)
ڕوشاندن، زامدارکردن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خراشیده
[ا.مف ]
(خەراشیدە - xeraşîde)
ڕوشاو.
خراشین
خَراشیدن، خراشاندن، غراشاندن، غروشاندن، غراشیدنف غرواشیدن، بشخاییدن، ریش کردن، کُده، کدوه، بَراشاندن.
خراشین
ڕووشانن، ڕووکانن، خراشانن. [ڕووشاندن]
خراشین
تَخدیش، تَخریش.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خرشید
[ا ]
(خورشید - xurşîd)
خۆر، هەتاو، رۆژ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خروشیدن
[مص.ل ]
(خوروشیدەنxurûşîden - )