تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شیارە
کایەکە لەناو چاڵدا و لەژێر گەنمدا ڕۆ دەکرێ بۆ ئەوەی کە گەنمەکە نم هەڵنەهێنێ
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیاطین
[ا.ع ]
(شه یا تین ـ șeyatîn)
به دخوویانێ که خه ڵکی بۆ خراپه کاری و به دڕه و شتی هانده ده ن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیاع
[مص.ع ]
(شییاء ـ iya’ș)
به رێکردن ، په یڕه وی کردن ، بره و سه ندن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیاع
[ا.ع ]
(شییاء ـ iya’ș)
ده سته چیله ، ده نگی شمشاڵ، خه به رێ که بڵاو بووبێته وه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیاف
[ا.ع ]
(شییاف ـ șiyaf)
شاف .
شیافیک
گیاهی است که برای روان شدن دستگاه گوارش آن را می خورند
شیافیک
گیایەکە بۆ ڕەوان بوون دەیخۆن
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شیاق
جۆرە تەنراویکی تەنکە گەلێ ڕەنگی هەیە
شیاق
جۆرێ پارچەی کووتاڵ
شیاق (که.)
جووره قوماشێکی تەنکه گەلێ ڕەنگی هەیە.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شیان
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شیان
شیان
الامکان
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیان
[ا ]
(شییان ـ șiyan)
دره ختێکه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیان
[ا ]
(شییان ـ șiyan)
شیان
شایسته بودن، سزاوار بودن