تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
معاشر
[ا. ع ]
(مەئاشیر - me᾿aşir)
کەسوکارو خزم و خۆیشان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
معاشر
[ص. ع ]
(موئاشیر - mu᾿aşir)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
معشر
[ا. ع ]
(مەئشەر - me᾿şer)
جماعەت، کەس و کارو خزم و خۆیشان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مقشر
[ا. مف. ع ]
(موغەششەر - muxeşşer)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
منتشر
[ا. فا. ع ]
(مونتەشیر - munteşir)
بڵاوو ئاشکراو پەراگەندە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ناشر
[ا. فا. ع ]
(ناشیر - naşir)
بڵاوکەرەوە، دابەشکەر، پەخشکار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
نشر
[مص. م. ع ]
(نەشر - neşr)
بڵاوکردنەوە، زیندووکردنەوە، زیندوکردنەوەی مردووان لە رۆژی پەسڵانێ.
نەشر
بڵاو بوونەوەی مەردم بە سارای قیامەتا. دەگەڵ حەشر دەڵێن: حەشر و نەشر
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
هیشر
[ا. ع ]
(هەیشەر - heyşer)
جۆرە رووەکێکە.
هەشر
ڕۆژی هەستانەوە، حەشر، زۆرتر دەگەڵ مەشەری ئێژن کە مەبەست مەحشەرە: هەشر و مەشەر
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
واشر
[ا. انگل ]
(ڤاشیر - vaşir)
وشر
پالَغر، خون بَها، سَربَها.
وشر
پالغز، دەیک. (محرف عُشر است؛ دەیک دیەکەبەدیوان می رسد.)
وشر
خوێنبایی. [قەرەبووی خوێنی مردووی کوژراو]
وشر
دەیەک. [«عوشر» و پیتەکانی گۆڕدراوە، یەک بەش لە دە بەشی خوێنبایی کە دادگا گلی دەداتەوە بۆ خۆی.]
وشر
دِیَة، غیرَة، غِوَر، اَرش، شَنَق، عَفوَه، مَعقُلَة.