تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



زێڕەوشان
زرافشانی
زێڕەوشان
(موک.): (باک.): بەرڤێژک. پووڵ و شیرنیات و ئەوانەیە، کە بە شاباش بەسەر بووکانیدا دەکەن، کە گەیشتە بەردەرکی زاوای
زەڕوەشان
شاواش، زەڕەوشان. [زەڕەفشان: پارەهەڵپژاندن لەشاییدا.]
زەڕوەشان
نَثار.
زەڕوەشان
(ئەردە.):شاباش، شاواش، زەڕاوشان، زێڕەوشان، بەخشیش، خەڵات
زەڕەوشان
شاواش، زەڕەوشان. [شاباش، زێرەوشان: پارە هەڵپژاندن لە شاییدا.]
زەڕەوشان
نِثار.
زەڕەوشان
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سرافشان
[ص. فا ]
(سه رئه فشان - serefşan)
مه ست، خۆپه سند، له خۆبایی، فڕناخ.
سنگ هەڵکێشان
خودنمایی و لافزنی
سنگ هەڵکێشان
خۆشاندان و تاریفی خۆ کردن
سواخ کێشان
سواخ کێشان
ناوینەوە، لەپەدان، کاکڵ کێشان، شمشە کێشان [قەڕ تێهەڵسوون]
سواخ کێشان
لوط، مَلط، تَملیط، سَجّ، تَملیس، تَمدیر، تطیین، تَسوییح
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
سواخکێشان