وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دامن کشان

[ص.ق ]

(دامەن که شان - damen kesan)

ڕؤینی به لاروله نجەو به نازو فیز.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دانه نشان

[ص. مف ]

(دانه نیشان - dane nigan)

جەواهیرنیشان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

درفشان

[ص. فا ]

(دوره فشان - durefsan)

درەوشاوه، روناک، شەکاوه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دو رئه فشان

( dur efsan))

قسه شیرین، به زمان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

کاهکشان

[ا. مر ]

(کاهـ¬کەشان - kah keşan)

کەشکەڵان، رێگەی کاکێشان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

آتش فشان

[ا - فا ]

(ئاتەش فەشان - ateş feşan)

گڕکان، بورکان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

آتش نشان

[ا.فا ]

(ئاتەش نیشان - ateşnîşan)

ئاگر کوژێنەوە.

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

ئاخ هەڵکێشان

حسرت خوردن

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

ئاخ هەڵکێشان

لە خەمان ئاخ و داخ گوتن

سەرچاوە: قامووسی زمانی كوردی - زەبیحی

ئاخ هەڵکێشان

[ [١- ئاخ + هەڵ + کێشان ]]

«مستـ. لا.» هەناسە هەڵکێشانی تێکەڵ بە کڕووزانەوە و ناڕەحەتی. بە وشەی «ئاخ» دەست پێ دەکا و بە ڕستەیێ کە هۆی ناڕەحتییەکە پێشان دەدا، دەبڕێتەوە: ئاخ لە دەست مناڵی ئەم زەمانە.

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

ئاخ هەڵکێشان

هەناسە هەڵکێشان

سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ

ئاخهەڵکێشان

وتنی ئاخ لە خەفەتدا

سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ

ئاردەشان

شتێکە ئارد لە بەرداش دوور دەخاتەوە لە کاتی هاڕینیدا (د).

سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ

ئاردەشان

ئارداوێژ

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - فارسی

ئاردەشان

آردافشانی، آردپرانی.

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - کوردی

ئاردەشان

ئاردپژاندن. هەروەها: ئەو ئاردەی کە بەرداش دەیپرژێنێت].

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - عارەبی

ئاردەشان

نفی، نفی.

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

ئاردەشان

نگا: ئارداوێژ

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

ئاردەشان

ئارداوێژ، ئەو شوێنەی بەرداش ئاردی لێوە دەخاتە قوڵکە ئاشەوە: هەنی چێش واچون، چۆن مەکەرۆ چوون/گەرد ئاردەشان ئاسیای گەردوون «مەولەوی»

سەرچاوە: قامووسی زمانی كوردی - زەبیحی

ئاردەشان

[[ئارد + ە ـ ئە١/ + شان «وەشاندن» ] ]

«نتـ.»، «سنـ.، هو.» تمـ: ئارداوێژ □ هەنی چیش واچوون، چۆن مەکەرۆ، چوون گەرد ئاردەشان، ئاسیای گەردوون «مەولەوی: مکبـ ـ٢٤٩».

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان