تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



بان شان
سردوش، دوش، شانه، هوبه، هوبَر، سُفت.
بان شان
قەڵادۆشان. [قەڵادۆشکان: نێوانی هەردوو شان.]
بان شان
کَتِف، عاتِق، مَنکِب، غارِب، کاهِل.
سەرچاوە: نالی
خاتەمی شان
مەشهوورە پێغەمبەر نیشانەیەک بە ناو شانیەوە بووە، ئەوە نیشانەی پێغەمبەریی بووە. مەبەست لە (عالیی خاتەمی شان) ئەوەیە مۆری ناوشانی لە هەموو کەس دیار و ئاشکرا بووە.

سیراجی ئەنبیا، خەتمی ڕوسول، نووری موبینی حەق
کە عالیی کەعب و قەدر و دەست و صەدر و خاتەمی شانە
سەرچاوە: نالی
ذی شان
ذي شَانْ ، خاوەن پایە.

خوانی ذی شانی جیهان هەنگی خۆشاهەنگە، وەلێ
مێشی دەم نۆشم و دوم نێشم و عەکسی عەسەلم
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شان
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شان
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شان
تەنشت تەوقەسەری گرد و شاخ
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شان
[ض ]
(شان - şan)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شان
[ا ]
(شان - şan)
شان و شەکه - ت ، رێزو حورمەت.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شان
[ا ]
(شان - şan)
شانەی مێش هەنگ، پلووره هەنگ.
شان
شان، شانه، خان، خانه، پُشته، پُشته ی، انگبین، خانه زنبور
شان
دوش، سفت، هوبه، هویه، گورده
شان
وَرج، داب، داراب، دارات، آروند، باره، فَربازه، آمرغ، جاه، پایه، اندازه
شان
ئێلانەی هەنگ، ماڵ هەنگ [شانەی هەنگ]
شان
قەڵادۆشان [بەشی سەرەوەی پشت]
شان
باسک، یاڵ، تیرەشان [ملەی کێو]
شان
بارە، حەنا، ئەنازە [فارودۆخ، پلەوپایە، شکۆ]
تووم شانای
تۆوچاندن
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شانا
شانا
ڕەوانەی کرد
ئامرازی موو داهێنان، شانە، شە
شانا (لو.)
شاناز
خۆهەڵکێش []خۆبەزل زان، فیزکەر، فەخرفرۆش]
شاناز
مُتفاخِر، مُتباهی، مُتَکَبر، مُتَنَخِّف، مُتَفَیِّش
شاناز
نێوی ئافرەتانە. نازوفیزی پادشای، کەشخەی میری.- ی: هەڵشەنگان، نازین، شۆگایی، قوننەت، مایەی سەربڵندی، کۆڵە، پێدا خوڕین، بەخوفشین، خۆهەڵکێشان.- کردن: هاش و هووش و کۆکردن، پێخورین، نازپێوەکردن.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شانازی
نازین و خۆهەڵکێشانی یەکێک بەسەر یەکێکی تردا لەبەر شتێک
شانازی
شاه نازی، خودستایی، بالیدن، بالودن، بادپرانی
شانازی
خۆهەڵکێشان [بەخۆدا هەڵکوتن، فەخر فرۆشتن، خۆ بەزل زانین]
شانازی
تَفاخُر، تَفَیُُّش، تَلَهوق، تَکَبُّر، تَزَنُّح، تَناجُح، تبازُل، تَمَزُّن، تَعاظم، تَنَفُّج، اِنتفاخ، اِنتِفاج، اِفتِخار، اِکتِواء، صَلَف، اَنیّه، اَنانیّه، طَرَمَذه، مُباهاه
شانازی
تاریفی کارچاکی خۆ یان کەسی تر کردن، ئیفتخار، فەخر
شانامه
داستانێکی هەڵبەستراوە لەلایەن فیردەوسی توسی یەوە. نامەی شایانه، باشترین نامه. نامەیەکی زۆر دوور و دریژە.
سەرچاوە: نالی
شانامە
شاهنامەی فیردەوسیی، شاکاری ئەدەبی فارسیی.

نییە دەخڵم لە شانامە و مەصافی، غەیری ئەم نوکتە:
کە کوشتەی بەندی تۆیە هەر کەسێ ئازاد و ئازا بێ
شانان(هەورا.)
لێدران.