تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
سپێر
سپێر
سُپار، نَوَرد (طی کننده، تسلیم کننده، تنها استعمال نمی شود: ره سپار)
سپێر
بڕ (ڕێ سپێر) [پاشگرە، (تەیکەر، سپێرەر، بەتەنیا بەکار نابرێت)]
سپێر
طاوی، قاطع، مودِع، مُعرِی
سپێر
سوپەر٬ سپەر٬ بە تەنێ بەکارنابرێ٬ ڕێ سپێر:ڕێ بڕ.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
سپێرراو
سپێرراو
پێ سپێری
ڕاسپارە، قەینتی
کارپێ سپێردراو
کەسێکە کارێکی پێسپێردرابێ
ئەسپێراو
سپُرده
ئەسپێراو
«نمفـ.، سمفـ.: ئەسپاردن» تمـ: ئەسپاردە.
ئەسپێردران
بڕوانە: ئەسپێر
ئەسپێردراو
بڕوانە: ئەسپێر
ئەسپێرران
ئەسپێردران، سپاردران، سپێردران، ئەسپێرراو: سپردراو، ئەسپێردراو، ئەسپەردە
هەڵسپێران
هٔتکیه به چیزی داده شدن، کنایه از معلق شدن از کار
هەڵسپێران
هەڵپەسێرا
هەڵسپێراو
تکیه بر چیزی داده، معلق شده از کار
هەڵسپێریان
سپردەشدن.
هەڵسپێریان
هەڵپەسێردران.
هەڵسپێریان
اِدَعام، اِتَکاء، اِستِناد.
هەڵسپێریاگ
سپردەشده.
هەڵسپێریاگ
هەڵپەسێردراو.
هەڵسپێریاگ
مُکَا، مُسنَد.
هەڵسپێریاگ
تکیه بر چیزی داده، معلق شده از کار
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
هەڵسپێریاگ