«مستـ. متـ.» ۱- کارێک حەواڵەی کەسێک کردن بۆ جێ بە جێ کردنی. «قوربانت بم چاو ئەستێرە» «خزمەتێکمان پێ بسپێرە» «فۆلکلور» ۲- تەسلیم کردنی شتێک بە کەسێک، کە بە ئەمانەت هەڵی بگرێ و ئاگای لێ بێ. «بە خودام ئەسپاردن»، «تۆ دەڕۆی ئێمە بە کێ دەسپێری». ۳- تەمێ کردنی کەسێک بۆ کردن یا نەکردنی کارێک.: بە دەرکەوانەکەی ئەسپاردبوو ڕاگیرمان نەکا، ئەسپاردوویە هەر کەس بچێ بڵێن لە ماڵ نییە. «... ئەسپاردی لە پێشخانە، یەک دوو بەڕەیان ڕاخست...» «قزڵجی: پێکەنین_۱۴۱». ۴- «مجـ.» شاردنەوەی مردوو: بە خاکێمان ئەسپارد. ٭تەسلیم کردن. هس.: ئەسپاردن/۲. ٭سپاردن «بۆ هەر چوار ماناکە». ڕائەسپاردن_ [ڕا «پێبفـ.» +ئەسپاردن]، «مستـ. متـ.» ۱- ناردنی پەیام یا خەبەرێ، بە کەسێکدا بۆ یەکێکی تر: با خدردا ڕای ئەسپاردبوو سەرێکی لێ بدەین. بە دەمیش تۆفیقمان ڕائەسپاردووە، ڕادەسپێرین بە مام کوێخا بڵێن. ۲- داوای جێ بە جێ کردنی کارێک لە کەسێک: پیرۆتمان ڕائەسپارد لە شار غەزەتەمان بۆ بێنێ. ٭ڕاسپاردن. تێبــ.ینی: کەرتی یەکەمی ئەسپاردن «ئە» زۆر شل و شەوێقە هەندێ جار لە قسە کردنا دەردەکەوێ و هەندێ جاریش ون دەبێ و شێوەیێکی تری مەسدەرەکە «سپاردن، ڕاسپاردن» پەیدا دەکا، بەڵام ئەسڵ هەر «ئەسپاردن» ە.

پێ ئەسپاردن، سپاردن، تەلپکردن، دانەدەست، بەدەستەوەدان، سپارتن، بازگوڕبوون. بەخووا_: بازگوڕێ خووەدێ بوون، پێ ئەسپاردن

سِپرده

ئامانەتی و سفارشات، قەوینتی کری

«نمفـ. سمفـ.» هەر شتێکی بە کەسێک درابێ بە ئەمانەت.: ئەسپاردەی خوا بن ٭ئەسپەردە، ئەسپێراو، سپاردە، سپێراو، سپێریاگ.

سپاردە، تەلپ

اوراز، افزار، فزار، سازز، انگاز، ابزار، انگازە.

کیو، کیود، کیودە، شوە شوند، انگیزە، چیزەبوذ، لاد، رو، روی، رون. کیودان، شوندان، انگیزەها.

ئەوزار، ساز، تفاق، کەلوپەل، خرتوپرت. [ئامراز]

مایە، بۆنە، بەهانە، بیانک، ئەسەل، گەزەک. [ه، هاندەر]

اسباب، ادوات، اهبة، جهاز.

سبب، علة، موجب، باعث، داعی، داعیة، مورث، وسیلة، واسطة. اسباب، علل، بواعث، موجبات، دواعی، وسائل.

اسباب
کنایه از عورت

ئەسپاب
کێر و گون

«سنـ.» تمـ: ئەسپاب.

کەلوپەل، تفاق، ئامراز، هۆ، بۆنە، مایە

ابزارگل کاری. (از قبیل: سنگ، آجر، تیر و غیرە.)

تفاق هەڕەکاری. [کەرەستەی خانوو دروستکردن (وەک: بەرد، خشت، ستوون. . .)]

کرستة، اهبة، مصالح.

سازجرمزە، ساز راه.