تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



عازیەتیبار
بَشم، سوگی، شوگواری، ماتم دار، ماتم زده
عازیەتیبار
مەردەمۆدار[تازیەبار]
عازیەتیبار
مُتَعَزِّی، مُحِد
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عزازیل
[ا.ع ]
(ئه زازیل ـ ezazîl)
وشه یکی عیبرییه به مانای عه زیزی خوا دێت،له قه بی ئیبلیسه به ر له تڕۆکردنی، ئه م ناوه له ئه ده بیاتی فارسیدا به مانای شه یتان ماوه ته وه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عزلت گزیدن
[مص.ل ]
(ئوزله ت گوزیده ن ـ uzlet guzîden)
هه ڵبژاردنی گۆشه گیری، دووره په رێزی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عزیز
[ص.ع ]
(ئه زیز ـ ezîz)
هێژا،بەڕێز، به قه در، قورس و گران، ئازیز.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عزیمت
[مص.ل.ع ]
(ئه زیمه ت ـ ezîmet)
سوور بوون له سه ر کارێک ، ویستن، رۆییشتن به ره و مه به ستێک.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عزیمه
[ا.ع ]
(ئه زیمه ـ ezîme)
دوعا و وێردێک له سه ر نه خۆش بخوێنرێ به مه به ستی چاکبوونه وه، ویستی پایه دارو نه گۆڕ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عشق ورزیدن
[مص.ل ]
(ئیشغ ڤەرزیدەن - ișx verzȋden)
ئەشقبازی کردن، ئاشقێنی کردن، دڵداری کردن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
علاج پزیر
[ص.فا ]
(ئیلاج پەزیر - ilac pezȋr)
چارەپەزێر، له چارەهاتوو.
عەزیز
عەزیز
نازار، خوەشەویس، گران، تاسوخ [ئازیز]
عەزیز
عَزیز، مَحجوب، مُکَرَّم، ذوقدر
عەزیز
خۆشەویست، بەقەدر
ناوە بۆ پیاوان
سەرچاوە: نالی
عەزیز
سەرچاوە: نالی
عەزیزان
خۆشەویستان. ئیشارەتە بۆ نازناوی یەکێکی تر لە پیرانی تەریقەتی نەقشبەندیی کە ناوی (سەیید عەلیی ڕامیتەنیی) ی مامۆستای (بابا موحەممەدی سەمماس) ی مامۆستای (ئەمیرکولال) ی مامۆستای (شاهی نەقشبەند) ە.

ئەگەر خەڵوەت نشین بێ، (جانی جانان) بێ ئەنیسی ئەو
وەگەر هیجرەتگوزین، ڕۆحی (عەزیزان) یاری غاری بێ!