تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



خووەزگا
خووەزگە
(ئەردە.): بریا، کاش. –بردن: ئاواتخوواستن
خوێ ڕێزگە
تخته سنگی که بر آن برای دام نمک پاشند
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
خوێررێزگە
چەند بەردێکی پانە خوێی لە سەر ڕۆ دەکرێ بۆ ئاژاڵ
خوەزگه
کاش!، اَندیک!، اَندی¬که!، باشد که!، آرزو.
خوەزگه
کاشکای!، کاشک!، ئاوات. [خۆزیا!، دڵخواز.]
خوەزگه
لَیتَ!، لَعَلَّ!، عَسی!، تَمَنَي، تَرَجَي، تَوَقُع.
خوەزگه بردن
بُژهان، پُژهان، آرزو. (حسد بردن از روی محبت.)
خوەزگه بردن
ئاوات خواستن. [خۆزگه پێ¬خواستن (ئێرەیی و چاوتێبڕین له ڕووی خۆشەویستیەوه.)]
خوەزگه بردن
غِبطَة.
خوەزگه!
زها!، زَهی!، زه!، خوش!، خوشا!، بها!، نیکا!، خُنَک!.
خوەزگه!
بەزه، خۆشا! [بەهـ بەهـ!، چ خۆشه!]
خوەزگه!
طوبی!، واهاً!، حَبَّذا!، مَرحَباً!.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
خۆزگا
خۆزگا
خۆزگه
ژی، ژیر، آبگیر، بارکین، خُسپگَه، خُسپگاه. (جایی که ماهی در زمستان در آنجا جمع می¬شوند.)
خۆزگه
خۆزه، خوزه، قوڵاخ، مۆڵ، خەفگە. [خزگه (جێگەی کۆبوونەوەی ماسی له زستاندا.)]