وشەدان

زهد

[مص. ع ]

(زوهد - zuhd)

خواپه رستن، پشتکردنه دنیاو رووکردنه عیباده ت.

زُهد. تَزَهادَة

زَهَدَ. زَهُدَ. زَهِدَ في الدنيا

تَزَهَّدَ. تَخَلّی عن الدنیا للعبارة / وازی لە دنیا هێنا بۆ خواپەرستی.

زهدان

[ا. مر ]

(زیهدان - zihdan)

زُهدي

نُسكی / ئاییندارێتی. دەردیشی. خواپەرستی.

ازهد

[ع - ص ]

(ئەزهەد - ezhed)

تَزَهَّدَ

زَهِدَ فی الدنیا. تَخَلَّی عن الدنیا اللعبادة / وازی لە دنیاهێنا بۆ خواپەرستی و ئاینگەری.

تَزَهُّد

زُهد. تَنَسُّك / ئاینگەرێتی. خواناسی.

متزهد

[ا.فا.ع ]

(موتەزەهید - mutezelid)

تەرکە دنیا، عیبادەتکەر، خواناس.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان