تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زش
[مر ]
(زه ش - zeş)
چ، (چ ئه م و چ ئه و).
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زشت
[ص ]
(زیشت - zişt)
زشت
بد، زشت، زبر، زُفت، درشت، ناهموار.
زشت
خراو، زرب، ناکوڵۆکار. [ناشیرین، گرنج]
زشت
سَیِّئ، قَبِیح، خَشِن، نُخالَة.
زشت
ناحەز، ناشیرین، خراو، زرب، ناکوڵوکار. –ە:دوشتە ، زربە، خراوە، قسەی ڕەق. –ی: ناحەزی
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زشت خو
[ص. مر ]
(زیشت خو - işt xûz)
به دخوو، به د ئاکار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زشت رو
[ص. مر ]
(زیشت روو - zişt rû)
ده موچاو دزێو، سه روچاو ناشیرین.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زشت سیرت
[ص. مر ]
(زشت سیره ت - zişt sîret)
به دکار، به دکرده وه، به د خوو، به دئاکار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زشت صورت
[ص. مر ]
(زیشت سوره ت - zişt suret)
ناحه ز، ناشیرین، ره زاقورس، ره زاگران.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زشت نام
[ص. مر ]
(زیشت نام - zîştnam)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زشت و زیبا
[ا. مر ]
(زیشت و زیبا ştû ziba - zi)
شعرێ که نیو دێڕی ستایش بێ و نیوه که ی تری زه م بێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زشت کار
[ص. مر ]
(زیشتکار - zişt kar)
به دکرده وه، به دکار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زشت گو
[ص. فا ]
(زیشت گو - ziştgû)
به دزمان، خراپ وێژ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زشت یاد
[ا. مر ]
(زیشت یاد - zişt yad)
غه یبه ت، یادکردنی خراپ، غه یبه تکردنی که سێک له پاشمله.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زشتار
[ص ]
(زیشتار - ziştar)
بێ ئه ده ب، روودار، به دگۆ.
زشته
زبر، دُرشته، زشتی، زشت گویی.
زشته
دوشته، زربه، خراوه. [زبره، خراپه، ناپەسەند]
زشته
خُشُونَة، قَباحَة.