تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زارج
[ا ]
(زاریج - zaric)
جۆره رووه کێکه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زارخورش
[ا. مر ]
(زارخوریش - zar xûriş)
که م خۆر، درژخۆر، لاوازی ده ستی که مخۆری.
زارخۆش
آفرین بر گفتارت
شیرین زبان
زارخەن
خنده تلخ، زهرەخند
زارخەن
خەندەی تاڵ، کەنین لە ناڕەحەتیان
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
زارخەنە
پێکەنینێکە کە بە ڕق و قینەوە بێ
زارخەنە
زارخەن، زەهرخەنە.[پێکەنینی تاڵ. (پێکەنین لە تووڕەییدا.)]
زارخەنە
تَکلُّح، تَهانُف، هِناق، اِهناف.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
زاردڕاو
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زارزار
[ق ]
(زار زار - zar zar)
گریانی به کوڵ له ناخی دڵه وه، گریانی به کوڵ و به دڵ.
زارزار
لاسار، پێداگر، گوێ نەدەر
زارزارک
ادا درآوردن
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زارزاز
[ق ]
(زارزار - zarzar)