تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



کاروانسەرا
خان٬ قۆناخی کاروانی٬ کەرخان٬ تیمچە. –دار: خانچی٬ -داری: خانچێتی
کاروانسەرادار
سرایدار، تیمدار
کاروانسەرادار
[بەڕێوەبەری کاروانسەرا]
کاروانسەرادار
رَئیس الخان
کاروانقڕان
ستاره سحری
کاروانقڕان
ئەستێرەکە، ئەستێرەی رۆژێ
کاروانقڕان
کاروان کوژه٬ کەیوان٬ ئەستێرەیێکە کە ژمێرێک پێش سپێدەی هەڵدێ
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
کاروانچی
کەسێکە کە کاروان لێ بخوڕێ
کاروانچی
کەسێ کە دەگەڵ قافڵەیە
کاروانچی
ووڵاخدار٬ مەکارەچی٬ خەربەندە٬ خڕبەندە٬ کاروانکار٬ کاروانەوان٬ (باد.): خاوەند کاروان٬ (باک.):کاروانڤانی
کاروانچێتی
کاروانڤانی
کاروانڤان
کاروانچی. –ی: (باک.):کاروانچێتی
کاروانکار
کاروانچی.-ی: ئەستێرەیەکی ئەوەندە پڕشنگدارە دەڵێی گەلاوێژە٬ کە نیوەشەو هەڵدێ٬ ئەستێرەیەکی گەشە هێندێ جار زۆر لە پێش بەیانیدا هەڵدێ و کاروانچی بە ئەستێرەی بەیانی دەزانن و باردەکەن
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کاروانکش
[ص. فا ]
(کارڤان کەش - karvan keş)
کاروانکێش، سەر قافڵه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کاروانکش
[ا ]
(کارڤان کوش - karvan kuş)
جۆره دەوەنێکه له ناوچەێن وشک و کوێستانی ده-ڕوێ.
کاروانکوشە
(هەورا.): کاروانکوژە
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
کاروانکوژ
کاروانکوژ
شَباهنگ، کاروانک، شَباهَنگ، کاروان کُش، سارِبان کُش (ستاره ای روشن شبیه به گلاویژ یعنی شعرای یمانی که نصف شب طلوع می کند در سمت شمال شرقی)
کاروانکوژ
کاروان کوژە [ (ئەستێرەیەکی پڕشەدارە وەک گەلاوێژ کە بە عەرەبی شەعرای یەمانی پێ دەڵێن و نیوەشەو لە باکووری ڕۆژهەڵاتەوە هەڵدێ)]