وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شرفه

[ا ]

(شه رفه - erfeş)

ده نگی پێ ، هه ر ده نگێکی هێواش.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صرفه

[ا.ع ]

(سه رفه ـ serfe)

میروویه که کی گوایه ژنان پیاوی پێ ده به ستنه وه ، سوود و قازانج و فایده ، ره زیلی ، ده ستگ تنه وه له خه رجدا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صرفه بردن

[مص.ل ]

(سه رفه بورده ن ـ surfeburden)

قازانج کردن،سوود بیتین،پێشکه وتن،ده ست پێشکه ری کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صرفه جو

[ص.فا ]

(سه رفه جو ـ serfecû)

قنیاتکار،به قنیات،پاشه که وت کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صیارفه

[ا.ع ]

(سه یاریفه ـ seyarife)

سەڕافان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طارفه

[ا.ع ]

(تاریفه - tariffe)

ماڵی زۆر که تازه به ده ست هێنرابێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طرفه

[ا.ع ]

(ته رفه ـ terfe)

په ڵه خوێنی که ده زێته ناو چاو، چاو ترکاندن .

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طرفه

[ا.ع ]

(ته رفه ـ terfe)

ئه ستێره یه که له شێوه ی شێردا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طرفه

[ا.ص.ع ]

(تهو رفه ـ turfe)

هه ر شتێکی نوێ و باش، نۆباو، حه نه ک، نوکته.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارفه

[ا.فا ]

(عاریفه - arife)

ئافره تی پشوو درێژو به سه بر، ناسراوع به خشش ع چاکهع کرده وه ی چاک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عرفه

[ا.ع ]

(ئه ره فه - erefe)

ناوی کێوێکه نزیکی شاری مه ککه،حاجییان له رۆژی مانگی قورباندا له وێنده ر ده وه ستن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

قرفه

[ا. ع ]

(غیرفه – xirfe)

توێکڵی دار، توێکڵی هەنار، دارچین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

کرفه

[ا ]

(كەرفه – kerfe)

کاری چاک، کاری دروست.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان