وشەدان

سەرچاوە: شیرینی نوێ

شَرَع مَشروعاً

إختَطَّهُ / نەخشەی پرۆژەی کێشا. بەرنامەی بۆ دانا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

شَرَعَ. شَرَّع

صَوَّب. سَدّدَ / ئاراستەی کرد. پێوەی نا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

شَرع. شِرع

مِثل / وەکو. هاو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

شَعر الضَرع

الشعر الذی ینبت علی ضرع الحیوان ولا یُقَصّ / ڕانکە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

شَقّ الزَرعُ

خَرَجَ من الأرض / ڕووەک ڕواز بەلەسە بوو. لەڕیَ لایدا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شوارع

[ا.ع ]

(شە¬ڨاریء ـ șevari’)

شه قامان .

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - فارسی

شەرع

کیش، آیین، یاسا، دستور، وَخشورپند

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - کوردی

شەرع

دەسوور، ئایین، یاسا [ڕێباز، ڕێوشوێنی ئایینی]

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - عارەبی

شەرع

شَرع، شَریعه، طَریق، طَریقه، مَذهَب، سَنَن

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

شەرع

شرع

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

شەرع

شەرح

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - فارسی

شەرع مووسایی

آیین یهود

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - کوردی

شەرع مووسایی

[ئایینی یەهوودا]

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - عارەبی

شەرع مووسایی

تَلمود، فِقه الیَهود

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب شرع

[ا.مر ]

(ساحیب شه رء ـ saĥib șer’)

خودان شه رع ، یاسادانه ر ، پێغه مبه ری ئیسلام.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

صارَع

حاول صَرعَهُ / ویستی بیخا. زۆرانی لەگەڵ گرت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صرع

[مص.ع ]

(سه رء ـ ser’)

دوو تاکی ده رگا ، به زه و یدان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صرع

[ا.ع ]

(سیرئ ـ sir’)

هاتاو، به رانبه ر ع جۆر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صرع

[ا.ع ]

(سه ر’ـ ser’)

فێ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

صَرَعَ

طَرَحَ علی الارض. جَندَل / کوتای بە زەویدا. خستی. دای بە زەویدا.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان