تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رامش
[ا. مص ]
(رامیش - ramiš)
ئارامی، ئاسوده یی، شادی، سروود.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رامش پزیر
[ص. فا ]
(رامیش په زیر - pezîr rameş)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رامشت
[ا. مص ]
(رامیشت - ramişt)
ئارامی، ئاسوده یی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رامشگاه
[ا. مر ]
(رامیشگاه - ramişgah)
شوێنی رابواردن (عه یش و ته ره ب).
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رامشگر
[ص. ش ]
(رامیشگه ر - gerramiş)
موتریب، عاشق، شایه ر، گۆرانی بێژ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رامشگری
[ا. مص ]
(رامیشگه ری - ramişgerî)
گۆرانیبێژی، شایه ری.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رامشگه
[ص. ن ]
(رامیشگه - şgehrami)
ته ره بخانه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رامشی
[ص. ن ]
(رامیشی - ramişî)
مۆسیقاژه ن و ده نگبێژ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ارامشگا
[ا - م ]
(ئارامشگاە - aramişgah)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
فرامشت
[ا. ص ]
(فەراموشت - feramuşt)
لەیادکراو، لەبیرکراو، فەرامۆشێنراو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
فرامشت
[ا ]
(فەراموشت - feramuşt)
لەمستدا، ئەوه - ی له مستتدابێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
فرامشکار
[ص. فا ]
(فەراموشکار - feramuşkar)
مشک تەرامشیح
گیاه کاکوتی
مشک تەرامشیح
گیایەکە بۆ دەرمان دەشێ
مشک تەرامشێح
رُتَک، مُشک تَرامُشیر، مُشک طَرامُشیع، پودنه ی کوهی. ( علفی است معطر معروف که ترک آن را «کاکوتی» گویند.)
مشک تەرامشێح
پوونگە کێفیلە. [جۆرە پونگەیەکی خۆڕسکە. (گیایەکی بۆنخۆشی بەناوبانگە کە تورک پێی دەڵێن. «کاکووتی».)]
مشک تەرامشێح
بَقَلَةُ الغَزال، فَوَدَنَجُ جَبَلی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ارامش
[ا - مص ]
(ئارامش - aramiş)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ارامش
[ا - مص ]
(ئارامش - aramiş)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خرامش
[ا.مص ]
(خورامیش - xuramiş)
ڕوێشتنی بەلەنجەولار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
فرامش
[ا. ص ]
(فەراموش - feramuş)
لەیاد چوو، لە بیرکراو، فەرامۆش.