وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طرابیل

[ا.ع ]

(ته رابیل ـ terabîl)

مناره،بینای به رز، به ردی گه وره، لو تکه ی شاخان، نیشانه یه ک که له دووره وه بدینرێ، دێر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عرابی

[ا ]

(ئه رابی - erabî)

عاره بی بیابان نشین.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

غَرابَة

كَون الشیء غریباً / سەیر. شتەکە سەیرە. دەگمەن. سەبرێتی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

غرابت

[مص. ل. ع ]

(غەرابەت - xerabet)

دوور بوون، دوور بوون لە نیشتمان، ئاڵۆزبوونی وشە، ناباوبوونی شتێک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

غرابی

[ا. ع ]

(غورابی - xurabî)

جۆرە خورمایەکە، جۆرە شەکرلەمەیەکە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

غرابیل

[ا. ع ]

(غەرابیل - xerabîl)

سەرەن، بێژنگ، بێژنگان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

غرابە

[ا ]

(غەرابە - xerabe)

شووشەی گەورەی گەرو تەنگی زگ گەورە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

فارابی

[ص. ن ]

(فارابی - farabî)

خەڵکی فاراب (شارێکی ترکستانە لە کەناری رۆژاوای رووباری سەیحون.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

فرابر

[ا ]

(فەرابەر - feraber)

ئەو بەشەی میوە کە ناوکی تێدایە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

فرابردن

[مص. م ]

(فەرا بوردەن - fera burden)

پێش بردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

فرابستن

[مص. م ]

(فەرابەستەن - fera besten)

بەستن بە چاکی، مەحکەم داخستن، توندگرێ دان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

قرابادین

[ا ]

(غەرابادین – xerabadîn)

دەرمانناسی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

قَرابَة

قُربَی. القُرب فی الرحم / خزمایەتی. خوێشایەتی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

قُرابَة

تقریباً / نزیکەی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

قرابة الدم. رابطة الدم

خزمایەتی. خوێشایەتی. کەسایەتی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

قَرابَة زَواج

خزمایەتی بە هۆی ژن و ژن خوازیەوە. کەسایەتی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

قَرابَة عَصَب. قَرابَة من جِهَة الأب

خزمانی باوک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

قرابت

[ا. مص. ع ]

(غەرابەت – xerabet)

نزیکی، خزمایەتی، کەسایەتی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

قرابین

[ا ]

(غەرابین – xerabîn)

قەرەبینه، جۆره تفەنگێکی کورتی راوی سەرتۆپه.

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

لەبارابوون

در توان بودن
شایستگی

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان