تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



دەخیل
وشەی پاڕانەوە: یا خەلیل دەخیل کێ عادەت کەردەن/تۆشە وە دەرماڵ کەریمان بەردەن، «مەولەوی»
پەنابەر
سەرچاوە: نالی
دەخیل
پەنا هاوردوو.

قوربان! دەخیلی حەلقەیی شوبباکی ڕەوضەتم
سێ ئیلتیجام هەیە، کە لەگەڵ ئەو دووەم شەڕە
دەخیل
پەنابەر٬ وشەی پاڕانەوەیە
دەخیل!
زنهار!، زینهار!
دەخیل!
هانا، ئامان!.[تکایە!، دەستم دامێنت!]
دەخیل!
دَخِیل!، اَمان!
دەخیلە
زینهار
دخل، قلّک
دەخیلە
هەی نەکەی، نەچی وابکەی
داخڵەی دووکان