تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



دێهات
لادێیان،گوندان، دێیان، چەند دێیەک.-ی:لادێ یی، دانیشتووانی گوندان
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
دێهاتی
دێهاتی
روستا، روستای، روستایی، دهگان.
دێهاتی
دهاتی.[لادێیی]
دێهاتی
قَرَويّ، دِهقان، رُستاق. مُزارِع.
دێهاتی
لاگەیی، خەڵکی دێ، لەدێ نیشتەجێ: هەزار ئاغای فگۆڵی و شەخسی دیپڵۆمە و سیاسەت زان/بەقوربانی سمێڵی خدرەگڕۆی پیاوی دێهاتی، «خاڵەمین»
دێهە
ووشەیەکە ووڵاخی بەرزەی پێ دەردەکرێ
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
دێو
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
دێو
شتێکی ونی سامداری هەڵبەستی پڕوپووچە
دێو
دیو، مردم کوهی، آدم جنگلی. (مردمان وحشی)
دێو
رو، روە.
دێو
درنج.[ئەجنە، ڕمووزن، قژنەسەرە، مرۆڤی کێوی.)]
دێو
ڕوو، ڕووە.[دیو، لا، بەر و پشتی هەر شتێک.]
دێو
عِفریت.
دێو
وَجه، صَفحَة، طَرَف، جانِب.
دێو
(ئاوێ.):دەئێڤە،(کە.)ئەرژەنگ، (باک.) دڤ، دهۆ، درنج، جانەوەرێکی نەدیتراوە بەڵان لەسەر ئەو بیر و باوەرەم ، کە لە کاتی خۆی بۆ مرۆڤی کێوی بەکار براوە.(ئەردە)دیو ،ڕوو، لا
دێو سفی
دیو سفید، دیو سپید. (پهلوانی بودە مازندرانی.)