تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



بەردڵ
خۆشەویست، دڵگر، کەوتنە بەردڵان، چوونە نێودڵانەوە. بەرقەلیان، بەرچا. _خستن: بەرچاوخوواردن
بەردڵ خستن
تصبح، تسلف، تعدف، تلهج، تلهن، تعدف.
بەردڵ کەوتن
پسند کردن
بەردڵ کەوتن
«مست، مت.» جسمێک له دەرەوه «بەرد، گولله...» لە دڵی کەسێک بدات. کوللەکە بەردڵی کەوتبوو بۆیە لە جێی خۆی سارد ببۆوه. 2- شتێکی مەعنەوی «شیعر، داستان،گۆرانی، قسه،...» یا «ئاکار، کردەوه، ڕەوشت و خوو،....» ی کەسێک یا خۆ هەر خودی پیاوەکه «له بەر هەرچێکی بێت» جێگایەک لە دڵی کەسێ یا کەسانێکدا بکاتەوه، و پە سەند بکرێ.* چوونه دڵەوه، وەبەر دڵ کەوتن.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەندڵ
بەندی دڵ
بەندڵ
بەندی دڵ، ریشەی دڵ، ئارامی دڵ، ئارامی گیان
بەندی جەرگ ودڵ
[[5- به‌ند _ 1- ئی/1+ جه‌رگ و دڵ» ]
(نت.) 1- هەر شتێکی ماددی که جەرگ و دڵی مرۆڤ دەگەڵ لەشی پێکەوه دەبەستێتەوه. 2- «کن.» خۆشەویستی زۆر. تێبــ.ینی: آ» مەبەست لە مانای یەکەم ئەوەیه ژیانی مرۆڤ بەنده به دوو ئەندامه، واش زانراوه که ئەوانه بەهۆی هەودایەکەیەوه بە لەشەوه بەندکراون. ب» ئاشکرایه ژیان خۆشەویسته و هەر شتێکیش مایەی ژیان بێ خۆشە ویست دەبێ، جا بەندی جەرگ و دڵ کە به مایەی ژیان ناسراوه مانای دووەمی بە کینایەی خۆشەویستی زۆر دایکان بە منداڵی خۆیانی دە ڵێن.
خووێندڵ
خووێنی جیگەر،خەم و خەفەت
داخ لەدڵ
عصبانی و دل ریش
داخ لەدڵ
تووڕە لە ڕووداوێ
داخ لەدڵ
کەسێکە دڵی پڕبێ لەدەرد و چەخار بەهۆی هەرچتێکەوە
داوودڵ
تاسه٬ ئارەزوو. بە-: بە دڵ و گیان ئارەزوومەند٬ بەتاسەوە٬ تاسەدار٬ خووینکەل٬ بە
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
دوودڵ
بریتییە لە کەسێک لە وتن یا کردنی کارێکدا ڕاڕابێ