وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

داشاد

[ا ]

(داشاد - dasad)

عەتا، بەخشش، داشن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

داشتن

[مص. ل. م ]

(داشتەن - dasten)

هه بوون، پەروەرده کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

داشگر

[ا. ص ]

(داشگەر - daşger)

کورەچی، که سیک که خودانی کورەبی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

داغ

[ا.ت ]

(داغ - dax)

چیا، کیو، لەگەل ناوی هه ندئ شاخانیشدا دیت: (قەره داغ).

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

داغ درفش

[امر ]

(داغی دیره فش - daxi direfs)

داغی درەوشه، جوره ئه شكه نجه یەکه که-له كؤندا باو بووه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

داغان

[ص ]

(داغان - daxan)

داغان، داروخان و هه لوەشانه وه، ته فرو تونا، هه رەس بردوو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

داغانه

[ا ]

(داغانه - daxane)

هه قی داغکردن، ئه مه جوره باج و خه راجیکی چوارپییان بوو له سەرده می سەفەوییه کاندا وەردەگیرا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

داغسر

[ا. ص ]

(داغ سەر - dax ser)

دەغسەر، که سیک¬که پیشی سەری روتابیتەوه، کەچەل

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

داغول

[ص ]

(داغول - daxÛl)

حیله باز، دەغه لکار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

داغینه

[ص.ن ]

(داغینه - daxine)

ئاسنی سوورەو ەکراو که حەیوان یان مروقی پی داغ بکری، کون وله کەلک که وتگ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دافق

[ا.فا ]

(دافیغ - dafix)

ئاویک به توندی هه لقولی و بروات.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دال

[ا.فا ]

(دال - dal)

ڕی نیشاندەر، نیشانه، هووم.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دالاندار

[ا. ص ]

(دالاندار - dalandar)

نیگابانی کاروانسه را، دالاندار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دام

[ا ]

(دام - dam)

داو، ته له.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دام

[ا.فر ]

(دام - dam)

یاری دامه، خانم.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

داماد

[ا ]

(داماد - damad)

زاوا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دامادشدن

[مص ]

(دامادشودەن - damad puden)

به زاوابوون، زەما وەند کردن، ژن هینان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دامساز

[ص. فا ]

(دامساز - dam saz)

حیله باز، داو دروستکه ر، داو ساز.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دامغول

[ا ]

(دام غول - dam xul)

لو، دیو، دیوی بیابان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دامن افشان

[ص. فا ]

(دامەن ئه فشان - damen efsan)

سەفەرکردن، ولات بەجی هیشتن، روو و ەرگیران.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان