تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
داعی
[ا.فا.ع ]
(دائی - 'da)
خوازیار، دوعاکار، داواکار، کەسیک که خەلکی بو سەر دین و ئاینی خوی بانگ بکات.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
داعیه
[ا.فا ]
(دائییه - da ' iye)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
تداعی
[مص - ع ]
(تەدائی - teda’ î)
شەڕ کردن، بانگکردنی یەکدی، به مانایەکەوه پەی بردن به مانایەکی دی. مانایەک، مانایەکی دیت وەبیر بێنێتەوه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
متداعی
[ا.فا.ع ]
(موتەدائی - muteda’î)
دوو تەرەفی شەڕو دەعوا.