تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مؤخر
[ا.ع ]
(موئەخەر - mu’exer)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
متاخر
[ا.فا.ع ]
(موتەئەخخیر - mute’exxir)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
متفاخر
[ا.فا.ع ]
(موتەفاخر - mutefaxir)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مسخر
[ا. مف. ع ]
(موسەخخەر - musexxer)
ڕام و گوێڕایەڵ، بەکارهێنراو، گیراو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مفاخر
[ا. ع ]
(مەفاخیر - mefaxir)
شانازی و فەخران.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مفتخر
[ا. فا. ع ]
(موفتەخیر - muftexir)
شانازی کەر، فەخرکەر، خۆهەڵکێش.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مفخر
[ا. ع ]
(مەفخەر - mefxer)
مایەی فەخرو شانازی، ئەوەی شانازی پێوە بکرێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
منخر
[ا. ع ]
(مینخەر - minxer)
ناخر
رمەای که شب در صحرا می ماند
گلهٔ گاوها
چوپان گاوها
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ناخر
ناخر
(باک.): گاگەل
١- ئاخر
[ [عا.: آخر.] ]
«نا.» ١- ئەنجام و دوایی کارێ یا شتێک: با بزانین ئەم کارە ئاخری بەچی دەگا. ئاخری ئەم مانگە دەچێتە بەغدا. □ «سەت ساڵ بکەی بێگانە پەرەستی، ئاخرییەکەی دینی نشوستی». شۆڕەژن من لە هەوەڵ پێم نەکوتی ئاخری حەزرەتی شێخ تێت ئەکوتی «مەلا: گمـ.» ٢- دوایی، دواڕۆژ، عاقیبەت: ئاخرشەڕ. ئاخرت خێر بێ.
٢- ئاخر
[[ عا. ]]
«ئمـ.» بۆ سەرکۆنەکردن، لۆمە یا داوای نەکردنی کارێک. □ «کوڕە ئاخر وازی لێ بێنە»، «ئاخر لە سەر چیم هەیە غەیانی». «تحفە: ج٢- ٢١٥» : ئاخر ئەمە کاری کردنێیە؟ ئاخر نەچی باشترە.
٣- ئاخر
[[ عا. ]]
«سـ.» هەر شتێکی لە چاو هاوچەشنەکانی خۆی لە دوای هەموانەوە بێت: ئاخر شەوی پاییز، ئاخر ڕۆژی جەژن، نەریمان ئاخر کەس بوو هات. // هەوەڵ، یەکەم.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
پرخاشخر
[ا. فا ]
(پەرخاشخەر - perxaşxer)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
چراغ اخر
[ا. مر ]
(چیراغ ئاخور - çirax axur)
خۆشگوزەرانی و نیعمەتداری.