وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

حکک

[ا. ع ]

(هەکەک - hekek)

بەردێکی سپی وەکو مەڕمەڕ وایە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

حکک

[ا. ع ]

(هەکەک - hekek)

جۆرە رۆییشتنێکە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

حکیم

[ص. ع ]

(هەکیم - hekîm)

دانا، زانا، فەیلەسوف، پزیشک، پەندیار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

حکیم باشی

[ا. ص ]

(هەکیم باشی - hekîm başî)

سەر گەورەی دکتۆران، سەر دەستەی پزیشکان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

حکیمانە

[ق. ص ]

(هەکیمانە - hekîmane)

حەکیمانە، ئاقڵانە، ژیرانە، زانایانە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

حکیمە

[ص. ع ]

(هەکیمە - hekîme)

دکتۆرە، ئافرەتی پزیشک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

حکە

[ا. ع ]

(هیک‌کە - hike)

خارشت، خورشت، خرو، خورین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

احکام

[ع - مص - م ]

(ئیهکام - ihkam)

مکوم کردن، قایم کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

احکم

[ع - ص ]

(ئەهکەم - ehkem)

حەکیم تر، داناتر، دادوەرتر، راوەستاوتر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

استحکام

[ع - مص - ل ]

(ئیستهکام - istihkam)

مەحکەمی، قایمکردن، قایمکاری.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تحکم

[مص. ع ]

(تەهەکوم - tehekum)

داوەری کردن، زۆرداری، حوکم کردن به تۆبزی، فه-رمانڕوایی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تحکیم

[مص. ع ]

(تەهکیم - tehkîm)

قایم کردن، پتەو کردن، مکوم کردن، داوەری کردن، ناوبژی کردن.

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - فارسی

دارولحکوومه

ارک، دادگاه.

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - کوردی

دارولحکوومه

دەرماڵ.[خانووی فەرمانڕەوا]

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - عارەبی

دارولحکوومه

دارُالْحُکُومَة، اِدارَةُ الُحُکُومَة.

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

دەحکیان

(باد.):ڕزین٬ ەڵوەرین

سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ

سەحکردن

گوێگرتن .

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

سەحکەران

حواس پنجگانه

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

سەحکەران

هەستەکان دیتن، چەژتن، بیستن، بێن، وێ کەوتن

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضاحکه

[ا.فا.ع ]

(زاحیکه - zaĥîke)

ددانی پێشه وه، ددانێ که له کاتێ پێکه نیندا ده ربکه وێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضحکه

[ا.ع ]

(زیحکه - zeĥke)

یه ک پێکه نین، خه نینه یه ک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضحکه

[ص.ع ]

(زوحکه - zuĥke)

گه پجاڕ، که سێک که خەڵکی پێی پێبکه نن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضحکه

[ص.ع ]

(زوحەکه - zuĥeke)

که سێ به خەڵکی پێبکه نێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

محکم

[ص. ع ]

(موهکه‌م - muhkem)

مکووم، قایم.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

محکمات

[ا. ع ]

(موهکه‌مات - muhkemat)

ئەو ئایەتانەی که مانایان روون و ئاشکرایەو پێویستیان به تەئویل و شرۆڤان نییه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

محکمه

[ا. ع ]

(مه‌هکه‌مه‌ - mehkeme)

دادگا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

محکوم

[ا. مف. ع ]

(مه‌هکووم - mehkûm)

مەحکوم، حوکمدراو.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان