تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



ئیحسان
[[=عا.: احسان]]
(نمس.) ١- چاکە. ٢- خێر و خێراتێ کە لە ڕێگای خودادا دەکرێ. خاڵە لە ڕای خوداداشتێکمان بدەیە ئیحسانە. ٣- (کعر. کتو.) ناوە بۆ نێرینە.
ئیحسان کردن
[[عا. کو.]]
(مست. مت.) ١- چاکە کردن. ٢- یارمەتی فەقیر و نەدار و سواڵکەران بە پارە و.... هەقی خۆمانە ئیسانمان پێدەکەن.
ئەحسەن
[[=عا.: احسنت]]
«ئمـ.»، «کئێر.» چاکت کرد زۆر باشە، ئافەرین.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
احساس
[ع - مص - م ]
(ئیهساس - ihsas)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
احسان
[ع - مص - ا ]
(ئیهسان - ihsan)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
احسنت
[ع - ا ]
(ئەهسەنت - ehsent)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
استحسان
[ع - مص - م ]
(ئیستیهسان - istihsan)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
تحسین
[مص. ع ]
(تەحسین - tehsîn)
تەحسیل
دست آوردن ،فراهم کردن ،یافتن ،دریافتن.
تەحسیل
دەسهاوردن ،پەیدا کردن. [به دەستهێنان ،دەستخستن]
تەحسیل
تَحصیل ،جَمع.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
تەحسین
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
تەحسین
تەحسین(باد)
تەحسیندار
بخته ،پاکار ،گزیت گیر.
تەحسیندار
باجەوان ،باجگیر ،باجسێن. [باجگر]
تەحسیندار
عَشَار ،مُکاس ،مُحَصل.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
متحسر
[ا.فا.ع ]
(موتەهەسسیر - mutehessir)
حەسرەت خواردوو، دڵ بە حەسرەت.