وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب عزا

[ص.مر ]

(ساحیب ئه زا - saĥib eza)

خودان تازیه ، تازیه دار ، پرسه دار، عه زادار ، ئه زیه تبار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب غار

[ا.ص ]

(ساحیب غار ـ saĥib xar)

خودان غار ، نازناوی ئه بو به کری سدێقه کی له گه ڵ پێغه مبه ری ئیسلامدا چووه ناوغاری حه ڕا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب غرض

[ص.مر ]

(ساحیب غه ره ز ـ saĥib xerez)

خودان مه به ست ، غه ره زدار ، فیتنه گێڕ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب فراش

[ص.مر ]

(ساحیب فیراش ـ saĥib firaș)

نه خۆ شی له جێدا که وتوو ، که فته کار ، له ش به بار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب فراش

[ا. مر ]

(ساهیب فیراش - sahib firaş)

نەخۆشی له جێدا کەوتوو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب قلم

[ص.مر ]

(ساحیب قه له م ـ saĥib qelem)

خودان قه ڵه م ، نووسەر ، ئه هلی قه ڵه م .

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب مال

[ص.مر ]

(ساحیب مال ـ saĥib maĺ)

ده و ڵه مه ند ، زه نگین ، ده ستڕۆ بووه دارا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب مرده

[ص.مر ]

(ساحیب مورده ـ saĥib mrde)

خاوه ن مردوو، خێو مرده.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب منصب

[ا.ص ]

(ساحیب مه نسه ب ـ saĥib menseb)

خودان پله و پایه ی گه وره (ده وڵه تی یان له شکه ری).

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب نسق

[ص.مر ]

(ساحیب نه سه ق ـ saĥib nesq)

دارۆغه، ماموری پارستنی ئه من و ئاسایش.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب نظر

[ص.مر ]

(ساحیب نه زه ر ـ saĥib nezer)

خودان ره ئی راست و دروست ، زانا ، سۆفی جوان په رست.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب نفس

[ص.مر ]

(ساحیب نه فه س - saĥib nefes)

به ده م و نفوس ، پیاوچاک ، که سێ که دوعای گیرابێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب کار

[ص.مر ]

(ساحیب کار ـ saĥib kar)

خودان کار ، کارفه رما.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب کلاه

[ص.مر ]

(ساحیب کولاه ـ saĥib kulah)

تاجدار ، پاشا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صواحب

[ا.ع ]

(سه ڨاهیب ـ sevaĥib)

ژن هاوڕێ، هاونشین، هاوده م.

سەرچاوە: نالی

صەحب

ئەصحابە

لەگەڵ ئال و لەگەڵ صەحبی، خوصووصەن چار یاری دین
ئەبووبەکر و عومەر، عوثمان و حەیدەر شێری یەزدانە

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

محب

[ا.فا.ع ]

(موهیبب - muhibb)

دۆستدار، حەزکردن لە چاکە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

مرحب

[ا. ع ]

(مه‌رهه‌ب - merheb)

مەرحەبا، پێشوازی گەرم، جێ گوشادە، بە هاتنت سەغڵەت نیم.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

مستحب

[ا. مف. ع ]

(موسته‌هه‌بب - mustehebb)

پەسندو چاک، کارێک کردنی پاداشتی لەسەر بێ و نەکردنی گوناح نەبێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

مصاحب

[ا. فا. ع ]

(موساهیب - musahib)

یارو هاودەم، هاوڕێ.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان