(بۆتا) بەرتاشت. (باک) بەرتەشت. بەرچا، بەرقەلیان، بەرچایی هەوەڵ خوواردنی یەکەمینی بەیانیانە

«مست. لا.» قبووڵ کردنی دیاری و پاره و پووڵ له لایەن کاربەدەستێکی میری یەوه بۆ ڕاپەراندن یا ڕەواندنەوەی گیر و گرفت له کاری کەسێکدا.* بەرتیل خواردن.

فرسته، کریسه. (چیزهایی کەاز خانەی عروس فرستادە می شود، و بعکس «ناو تێلانه».

دیاری. [بەرتەڵانە (دیاری ماڵی زاوا بۆ ماڵی بووک، بەپێچەوانەی «ناو تێلانه»وه.)]

«نت.» «سن.» دیاری و کەلوپەلێکی لە ماڵی زاواوه بۆ ماڵی بووکێی ڕەوانە دەکەن. // «سن.» ناو تێلانه = جیاز. تێبــ.ینی: ئەم وشەیەم له «مردۆخ، ب1، ل-139» وەرگرتووه، هەرچەنده «مردۆخ» خۆی وشەکەی به فارسی ئاوا مانا لێداوەتەوه که له سەرەوه نووسرا، بەڵام به عەڕەبی و شەەی «برطیل» ی نووسیوه که وا دەگەیێنێ لای وابووبێ ئەم وشەیه له «بەرتیل» داتاشرابێ، سرنجی له وشەەی «ناو تێلانه» ی بن لەهجەی سنەیی بۆمان دەردەخا که وشەی «بەرتێلانه» دەبێ له[ 1- بهر/3+ تێلانه] دروست بووبێ و «تێلانە» ش له [ تێل + ئانه/ 2یا3] پێکهاتبێ. «تێل» هەر لەبن لەهجەی سنەییدا به «خێل» دەڵێن و له موکریانیشدا «تیلایی چاو» هەیه که ڕەنگە پێوەندێکی یان به «تێلانه» وه هەبێ و ئەگەر لەم بۆچوونەمدا به هەڵە نەچووبم مانای وشەی «بەرتێلانه» دەبێته «پێش چاو پێکەوتن»، پێش ئەوەی زاوا چاوی بە بووک بکەوێ.

پیشکَش، بَرکَند، بُلکَفد، لاج، سوغه، ساره، پاره.

زوان گوشادانه، ژێرزوان، پێشکەش، ڕشفەت. [ڕشوه]

رِشوَة، اِتاوَة، تَعارُف، نَجوی، بِرطِیل، تَقدِمَة.

بڕوانە: بەرتیل

دیارییەکە لە ماڵی زاواوە دەنێردرێ بۆ ماڵی بووک بەر لە گواستنەوەی

نگا: بەرتەڵانە

بەرتەڵانە

دیارییەکە لەماڵی زاواوە دەنێردرێ بۆ ماڵی بووک لەپێش گووێزتنەوەیدا

برت و بۆڵ

پێشتر، پێشووتر، بەرووتر

translatable

شتێکە کە لە کەڵک کەوتبێ

برطرف

لەبەین چوون، خەلاس بوون: کێشەکە بەرتەرەف بوو

چتێکە لەکەڵک کەوتبێ