تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەهبەه
وتەی پەسندکردن
بەهبەه
«ئم.» 1- بۆ بە چاک زانین و خۆش هاتن له شتێ، کارێ یاخود کەسێک: بەهبەه لەم دەست و نەخشه. 2- بۆ سەر سووڕمان و ناڕازێتی و پێخۆش نەبوون:: بەهبەه! وەڵڵا بابه تەواومان کرد.