تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەدگۆ
کەسێکە کە باشەی کەس نەڵێ
بەدگۆ
بَدگو، بَدزَبان، تُرُش گو، سرکەفشان.
بەدگۆ
بەدوێژ، بەدزوان. [زمانپیس]
بەدگۆ
اَلخَن، فَحّاش، مَلّاغ، لَدّاغ، عَیّاب، غیّاب، هاجي.
بەدگۆ
ست.» کەسێکی به خراپه باسی یەکێک دەکا، ئەوە ی بۆ خەڵک چاکەی بەدمدا نایه، کەسێکی زمانی به چاکه ناگەڕێ.* بەدبێژ، بەدوێژ.
بەدگۆشت
بَدگوشت. (کسی کەگوشت بدنش نازیبا باشد یا زخم بدنش دیر بهبود حاصل کند یا دیر چاغ شود.)
بەدگۆشت
[(کەسێ کە گۆشتی لەشی ناشیرین بێت، یا برینی لەشی دێر ساڕێژ بێت، یا دێر قەڵەو بێت.)]
بەدگۆشت
رَدِيءُ اللِّحم.
بەدگۆشت
کەسێکە گۆشتی لەشی ناشیرین بێ و یان برینی لەشی درەنگ چابێتەوە، گۆشت پیس
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەدگۆیی
وتنی خراپەی ئەم و ئەولای مەردووم
بەدگۆیی
بَدگویی، بَدزَبانی، تُرُش گویی، سرکەفشانی، نکوهش.
بەدگۆیی
بەدوێژی، بەدزوانی، خوسپ. [زمانپیسی]
بەدگۆیی
لَخَن، فُحش، مُلُوغَة، لَدغ، ذَمّ، هَجو، تَعییب، سِعایة.
بەدگۆیی
حمس.» ئەو کارەی که ئادەمیزادی بە د بێژ دەیکا.
بەدگۆیی
زمان پیسی، بەدوێژی، بەدزوانی
بەدگۆیی کردن
مست. مت.» به خراپه باسی کەسێ یا کەسانێ یا شتێ کردن. زمان بە چاکه نەگە ڕان.* «جن.» بەدگۆیی کرده.