بوی دیگ. (بوی سوختن آش در تەدیگ کەآش را بدمزەمی کند.)

[(بۆنی چێشتی سووتاو لەبنی مەنجەڵدا کەتامی ناخۆش دەکات.)]

شِیاط، مَرِیح.

بوی گوشت سوخته

بۆنی گۆشتی سووتاو

«نت،.»، «مک.» 1- بۆنی چێشتێ که به بنی مەنجەڵەوه سووتابێ و له کاتی خواردنیا هەستی پێ دەکرێ. 2- «سیه. جن.» تم: بۆ سۆ/2.

ماست_ی لێدێ، کاتێکی ماست وە یا چێشت، کە زۆر لەسەر ئاوور بمێنێتەوە یا بسووتێ_یان لێ دێ. چێشتی سووتاو_ی لێدێ