وشەدان

سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ

قوربانیکردن

سەربڕدرینی قوربانی لە چوار ڕۆژەی جەژنی قورباندا سەر ببڕێ بەناوی قۆچەوە

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

چسبانیدن

[مص. م ]

(چەسبانیدەن - çesbanîden)

پێکەوە لکاندنی دوو شت، پێکەوە چەسپاندنی دوو شت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

چسبانیدە

[ا. مف ]

(چەسبانیدە - çesbanîde)

پێکەوە لکێنراو.

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

کەبانیتی

بسیار خانەداری، کدبانویی

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

کەبانیتی

کەیوانویی، ژنی زۆر بەماڵداری

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

یابانیەی

بیابان نشینی

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

یابانیەی

سارانشینی، چۆلپەرستی

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

ئاخەبانی

(سوور)بڕوانە: ئاخەبانوو

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

ئاغابانی

ئاغەبانوو، جامەدانی. ئاغاوبانوو، ئاغاو خانم

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

ئەڵبانی

ئەو نەتەوەی ئەرنەووتەیە، کە لە خاکی(ئەلبان)ێدا دەژین

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

بابانی

جوورە پارچەیێکی جووان و نرخدار بووە بە ناوی خانەوادەی بەرزی بابانەکانەوە ناو نراوە

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

تاڵەبانی

خێڵێکی کوردە لە نزیک کەرکووک نیشتەجێن

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تبانی

[مص ]

(تەبانی - tebanî)

تەبایی، پێکەوه سازان، پەیمان بەستن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

جنگلبانی

[ا. مص ]

(جەنگەل بانی - cengelbanî)

جەنگەڵەوانی، دارستانەوانی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

جهانبانی

[ا. مص ]

(جەهانبانی - cehanbanî)

پاشایی، حوکمڕانی، سەڵتەنەت.

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

جێژنەی قوربانی

جەژنی گەورەی موسڵمانان

سەرچاوە: شیرینی نوێ

حُروف المباني

حُروف الهِجاء / ئەلفء بێ. پیتەکانی ئەلفء بێ.

سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ

دووزبانی

دووڕوویی

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دژبانی

[ا.مر ]

(دیژبانی - dijbani)

به شیکەله ده زگای سوپا بو چاودیری کردارو رەفتاری سه ربازان، ئینزیباتخانه.

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

دێوەدەبانی

(کە.): گیایەکی ووردە و لکەکانیشی باریکن، سەلکیشی وەکوو کارگییە

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

دەروازەبانی

لۆک،لۆپ،هافرتی،دەرکەوانی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ربانی

[ص. ن ]

(ره ببانی - rebbanî)

پیاوی خوا، خواناس.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

رِبّاني

إلهی / خوایی. لە خواوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

رَهباني. رُهباني

دَیری / پۆست نشین. دێرنشین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زبانی

[ص. ن ]

(زه بانی - zebanî)

زاره کی (شفاهی) شتێ به ده م بگوترێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زبانی

[ا. ع ]

(زه بانی - zebanî)

پیاوی یاخی، دۆزه خه وان، فریشته ی پاسه وانی دۆزه خ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

زُباني

قرن إستشعار / شاخ. شاخی مێروو.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان