نشانه، تووته. [خاڵ. هەروەها: زیادەگۆشتی سەر پێڵووی چاو.]

سِلَعَة، شامَة، وَذَم.

خاڵ

بالۆلە

گرێیەکی بچکۆلانەیە لە جەستەی گیاندار پەیدا دەبێ

باڵندەیێکی گچکەیە وەکوو کوللە وایە قامکێکی درێژو چووار لاقی هەیەو بە پێیانیش غاردەداو دەشفڕێ لەشی زەردو باڵی سوورە، کولۆیانیش دەخووا وەکوو زەرووش خووێنی پیس دەمژێ، بۆ لێوی ئەستوور زۆر باشە، سەری سێ سووچەو ناو قەدیشی باریکە. جۆلاکەرە، حوشتری خووا

زگیل

بالۆکە

بالۆکە

زگیل
آخوندک

بالوکەی پشتی دەست، بایلە
تاژیلۆکە

زگیل
آخوندک

بالوک، بالۆکە، چەند قیتکەیە لە پشتی دەست دێ و زیپکەش نییە
جۆرە کولەیەکی باریکە ڵانەی زیتە، تاژیلۆکە، تاژی ئەحمەد ڕاوکەرە، ئەسپی پێغەمبەر

بالووکە

(ئال‌بالوو - albalû)

هەڵهەلوک، بەڵاڵوک، ئاڵوباڵو، هەڵوژە.

(ئالوبالو - alübalü)

ئاڵوباڵو، بەڵاڵوک، براڵو.