بارگیر

(نت.)، (مک. سن.، کعر.) ١- ئەسپێکی یەختە کرابێ و بۆ بارهەڵگرتن کەڵکی لێ وەربگیرێ. ٢- ئەسپ. ٣- (مج.) جنێوێکە بە مانای: بێ ئەقڵ و حەیوان، پەخمە و بێکارە و ئەگەر بە توڕەیی نەگوترێ لە دڵان زۆر گران نابێت. ئەم کابرایە هەر دەڵەی بارگینە کوڕە بڕۆ بارگین. *(بک.) بەرگیر. بارگیر (تم: ژابا-٣٤). (جنو.) یابوو.

بارگیر، بارکێش، (باک) بەرگیر، کادانە، یابوو

یابو

ئەسپی ناعەسڵی بار بردن

(زه ن باره گی - zenbaregî)

ژنبازی.

(غولام بارەگی - xulam baregî)

هەتیوبازی.