تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
نا اشنا
[ص ]
(نائاشنا - na aşna)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
هم اشیان
[ص ]
(هەم ئاشیان - hem aşyan)
هاو هێلانە، دوو پەڕندە لە هێلانەیەکدا بژین، دوو کەس لە ماڵێکدا بژین.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
چوبک اشنان
[ا. مر ]
(چوبەک ئوشنان - çûbek ‘uşnan)
چۆغان، ئەسپوون.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کار اشوبی
[ا. مص ]
(کار ئاشوبی - kar aşûbî)
کار شکێنی، ئاڵۆزکاری.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
گرگ اشتی
[ا.مر ]
(گورگ ئاشتی - gurg aştî)
گورگە ئاشتی، ئاشتییە درۆزنە، ئاشتییە درۆینە، ئاشتی رواڵەتی.
سەرچاوە: نالی
ئاشوفتە
تێکچوو.

موو سونبولی ئاشوفتە، دوڕ دانەیی ناسوفتە
دەم غونچەیی نەشگوفتە تێفکرە کوڕە یا کچ!
باشتر
[[باش/١ + تر]]
(صت.) ١-حاڵی هەر شتێکی یان هەر کەسێکی لە لانی چاکییەوە بەسەر هاوچەشنی خۆیدا بێ،: قەڵەمەکەی لەئی ئەستی باشتر دەنووسێ. *چاتر، چاکت. قنجتر، خاستر، (جنو). خوو تر. ٢-حاڵی هەر شتێ یا کەسێ کە بۆ کەسێ یا بۆ کارێ لە هاوچەشنێکی خۆی زیاتر دەست بدا: هۆو قاتە شینەی ئەوهالیان بۆ تۆ باشترە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
داشاد
[ا ]
(داشاد - dasad)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
داشتن
[مص. ل. م ]
(داشتەن - dasten)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
داشگر
[ا. ص ]
(داشگەر - daşger)
کورەچی، که سیک که خودانی کورەبی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دست داشتن
( مص. ل. دەست داشتەن dest dasten))
دەست روییشتن، دەست هه بوون.
ڕاشکاندن
(باک.): تێپەڕاندن
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کلاشکن
[ا ]
(كەلاش کەن - kelaşken)
شەكرلەمه، کێک.
xwêzî (FN - كاشكي)
ليت . حبذا
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
آبدار، آبدار باشی
[ا - فا ]
(ئابدار، ئابدار باشی - abdar, abdar başî)
ئابدارباشی
[ ١- ئابدار + باشی «تو = سەری»، کو. تو. ]
سەرۆکی هەموو ئەو کەسانەی لە ئابدارخانە «تمـ.: ـ» ئیش دەکەن.
ئاش ئاشوورا
آش عاشورا، هفت دانە، آش مقیل.
ئاش ئاشوورا
[چێشتی ڕۆژی عاشوورا].
ئاش ئاشوورا
طبیخ العاشوراء.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئاش و پاشو
قسەی شڕم بڕم
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئاشاخە
میوەی کۆنی ڕزیو
ئاشاخە
زبون، دژ. (در فواکە مستعمل است.)
ئاشاخە
خراو، داشاخە. [خراپ، ڕزیو (بۆ میوە بەکار دەبرێت.)]