وشەدان

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - فارسی

دەم هەراش

تَرزبان، زَبان آور، زبان دار.

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - کوردی

دەم هەراش

زواندار.[دەمەوەر]

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - عارەبی

دەم هەراش

فَیَّه، مِنطیق، فَتیق، ذَلِیق، طَلِیق، طَلِق. فَصِیح، بَلیغ.

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

دەم هەراش

نگا: دەمەوەر

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

دەم هەراش

دەمەوەر

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

دەم هەراش

بەدەم ، دەمەوەر، سازندە، زماندار، زماندرێژ. –ی:زارگەرمی، سازندەیی

سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ

دەوەن بەئاش

بریتییە لە قسە و گفتوگۆکردنێکی بێ هوودەی زۆر لەسەر شتێک

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

دەوەن بەئاش

کنایه از مجادلهٔ بیهوده

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

دەوەن بەئاش

برێتی لە کێشە و هەرای بێ فایدە

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

دەوەن بەناش

مەبەس لەدووان و ئاخەفتنێکی زۆری بێ سوودە

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

راش

[ا ]

(راش - raş)

جێز، خه رمانی سوور.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

راش

[ا ]

(راش - raş )

جۆره دره ختێکه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رشاش

[ا. ع ]

(ره شاش - reşaş)

ئاو یان فرمێسک یا خوێن که بتکێ یان بپرژێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ریاش

[ا. ع ]

(ریاش - rîyaş)

په ڕ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ریخت و پاش

[ا. مص ]

(ریخت و پاش - rîxtû paş)

ڕژان و پرژان، ته خشان و په خشان، زێده مه سره ف.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ریش تراش

[ص. فا ]

(ریش تراش - rîş teraş )

مه کینه ی ردێن تاشین، که سێک که ردێنی خۆی بتاشێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زغراش

[ا ]

(زه غراش - zexraş)

کوت و کوڵکه ی پۆستین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زغریماش

[ا ]

(زه غریماش - zexrîmaş)

کوت و کۆلکه ی پۆستین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سرتراش

[ا. ص ]

(سه رته راش - serteraş)

سه رتاش، ده لاک، به ربه ر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سرپاش

[ا. ص ]

(سه رپاش - serpaş)

سه رپان که ره وه، گورز، گورزی گران.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان