تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



یەواشکی
هێدیکا، سەبرۆکە
یەوداخۆراشیایش
بدون نگاه کردن به عقب رفت
یەوداخۆراشیایش
باش کردن
[[باش/١ +كردن]]
١- (مست. مت.) گۆڕینی حاڵی شتێک، کارێک یا کەسێ لە هەر بابەتێکەوە بێ، لە خراپی ڕا بەرەو چاکی: حوکمی زاتی (ئۆتۆنۆمی) لە کوردستانی عێڕاق، حاڵی نەتەوەی کورد باس دەکا. یاسای چاک کردنی کشتوکاڵ ژیانی جووتیاران باش دەکا. ٢-(مصت. لا،) ئەنجام دان یا نەدانی کارێک کە بە لای کەسێکەوە ئەوەی کراوە مەسڵەحەت بووە.: باشت کرد وەڵامت نەدایەوە دەنا لێتان دەبوو بە شەڕ. باشت کردووە سەر لێدا ئەگینا گلەیی نەدەبڕاوە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
داداش
[ا.تر ]
(داداش - dadaş)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دار واش
[ا ]
(دارقاش - darvaş)
جوره گیایه که له قەدی درەختدا دەروی.
١-باش
[[؟]]
(س.) ١-سروشتی چاکە لەشتی یا کەسێکدا.: پیاوێکی باش، قەڵەمەکەت باش نانووسێ، باشت نەکرد تووڕەبووی. *چاک، قنج. (بک.) قەنج، (جنو.) خاس،خوو. ٢-(مج.) زۆر، گەلێک.: دوێنێ چوینە باخی ئاشی ترێی باشمان خوارد. خەڵکێکی باش هاتبوونە سەر قەبران.
٢-باش
[[= تۆ= سەر]]
سەرۆک، گەورە. تێبــ. - ئەم وشەیە لەپێش یێمەوە و لە دوایی دەگەڵ وشەی کوردی تەرکیب دەبێ و مانای (سەرۆ ک و گەورە) یان لێ زیاد دەکات.: باشچاوەش، تاجر باشی، باش دەوڵەمەنی شار.
xêşxêş (FN -خشخاش)
خشخاش نوع من الزهور
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
آب پاش
[ا ]
(ئاب پاش - ab paş)
ئاو پرژێن، ئامێرێکە لە بابەتی مەسینە، سەری لولەکی کون کونە، بۆ ئاودانی گوڵ یان ئاوپرژێنی زەوی بەکاردێت.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئاخچەباش
گیایەکی بەهارییە گەڵای وەک یاسەمەن وایە دەکرێتە ناو دۆکوڵیوەوە
ئاخچەباش
گیاهی است
ئاخچەباش
گیایەکە لە ڕیزی گیا دوکڵیوان
ئاستاش جیا
مرا به جا گذاشت
ئاستاش جیا
بەجێمی هێشت
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئاش
چێشت (د).
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئاش
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئاش
جێی هاڕینی دانەوێڵە و کڕە
ئاش
آش، شوربا، پختنی.
ئاش
آسیاب، آسیاو، آسیا، ار.
ئاش
آش، آهار، اهار، شوی، پت، نشاستە.
ئاش
چێشت. [خواردەمەنی لێنراو].
ئاش
ئاسیاو، ئاساو. [ئامرازی ـ یا شوێنی ـ هاڕینی دانەویلە].